Lezersrecensie
Speciaal verhaal...
Over de auteur
Steinar Bragi is geboren in Reykjavik, IJsland op 15 augustus 1975
Steinar Bragi Guðmundsson (die onder zijn eerste twee namen publiceert) heeft een BA in Literatuurwetenschap en Filosofie van de Universiteit van IJsland. Zijn eerste gepubliceerde werk was een volume van poëzie, Svarthol (Black Hole), dat verscheen in 1998. Sindsdien heeft hij diverse boeken geschreven, zowel poëzie als romans. Met ‘De hoogvlakte’ is hij genomineerd voor de Nordic Council Literature Prize. Het betekende zijn internationale doorbraak. ‘De hoogvlakte’ zal in 15 landen verschijnen.
Korte inhoud/achterflap
Twee stellen uit Reykjavík maken een trip door het ruige, ontoegankelijke zuiden van IJsland. Ze reizen dwars over het zwarte vulkaanlandschap naar het binnenland. Hrafn en Egill zijn van opstandige, drugs gebruikende tieners verworden tot rijke, meedogenloze investeerders. Maar ze hebben hun geld zien verdampen tijdens de financiële crisis. En nu zijn ze - samen met hun vriendinnen - verdwaald en slingert hun jeep door de dichte mist, als ze plotseling tegen een huis aanbotsen. Daar, in dat afgelegen pand, woont een ouder echtpaar dat hun met tegenzin onderdak biedt voor de nacht. Direct bekruipt hen een gevoel van naderend onheil...
Samenvatting van het verhaal
‘De hoogvlakte’ vertelt het verhaal van twee koppels. Hrafn en Egill kennen elkaar al van jongsaf en besluiten om samen met hun vriendinnen Vigdís en Anna een trip over de hoogvlakte van IJsland te maken. Ze huren een superjeep en slaan genoeg proviand in en vertrekken richting hoogvlakte.
Op die hoogvlakte rijden ze in dichte mist verloren. Als ze tegen een huis aan botsen en hun auto niet meer verder kan, zijn ze genoodzaakt om er de nacht door te brengen. In het huis woont een ouder koppel dat hun met tegenzin een slaapplaats geeft, omdat ‘dit beter is voor iedereen’. De deur wordt op slot gedaan, er is geen telefoon en ze hebben ook geen ontvangst op hun mobiel.
De dag erna stelt de oude vrouw, Ása, voor om met hun oude jeep verder te trekken. Al na enkele kilometers stranden ze. Ze besluiten terug te lopen naar het huis en weer moeten ze er de nacht doorbrengen. Ondertussen ontdekken ze allerlei ‘rare’ dingen in en rond het huis. Ook het koppel gedraagt zich mysterieus.
“Lammetje lief, lammetje klein,
je hoeft heus niet bang te zijn.
Eet zoveel gras je kan,
morgen ga je in de pan.’
Conclusie
Het eerste wat me aantrok aan het boek was (uiteraard) de cover. Als IJslandfreak herkende ik direct de Skógafoss die je in het zuiden van IJsland aantreft. Met de backpackers op de voorgrond was mijn nieuwsgierigheid gewekt. Ook het lezen van de achterflap werkte aanstekelijk. De rode sticker op de cover ‘Bezorgt de lezer hartkloppingen’ sprak tot mijn verbeelding. Dit boek moest ik lezen.
Het boek bestaat uit 37 hoofdstukken die, bijna allemaal, een aparte titel hebben. De titel geeft goed weer waar het hoofdstuk overgaat. De schrijfstijl van Bragi is speciaal te noemen. Je moet er de aandacht bijhouden en dan nog! De karakters zijn goed uitgewerkt en omdat Bragi je meeneemt naar het verleden van de koppels, krijg je als lezer een goede kijk op de vier hoofdpersonages. Je begrijpt waarom ze geworden zijn wat ze nu zijn. Ook het ontstaan van de vriendschap tussen Hrafn en Egill komt uitgebreid aan bod. Hun wilde uitspattingen in hun jonge jaren en de gevolgen daarvan.
Ik was heel benieuwd naar de plot van dit verhaal. Bragi weet het verhaal zo op te bouwen dat je wilt doorlezen en dat je wilt weten hoe het eindigt met de vier. Helaas heeft hij me hier erg teleurgesteld. Hoe goed en geloofwaardig de karakters in het begin uitgewerkt zijn, hoe ongeloofwaardig en onbegrijpelijk het verhaal naar het einde toe wordt. Ik heb geen idee of ik een roman, een thriller of iets horrorachtigs gelezen heb. Ik kan op dit boek geen label plakken. Misschien is dat de bedoeling van Bragi, maar ik blijf met veel vraagtekens zitten. Is het verhaal een hersenspinsel van een van de karakters of heeft het daadwerkelijk plaatsgevonden? Op het einde is dit voor mij één groot vraagteken. Ik heb zelfs verschillende keren teruggelezen, omdat ik dacht dat ik iets ‘gemist’ had.....
Het verhaal leest niet vlot. Hoewel je wilt doorlezen, omdat je toch wilt weten hoe het zal eindigen, kom je er haast niet doorheen. De auteur heeft onnodig veel bladvulling met zaken die niet relevant zijn. Omdat IJsland bekend staat om zijn saga, ‘iets dat wordt gezegd, verhalen, geschiedenis’, heeft de auteur daar waarschijnlijk op ingespeeld. Ook worden de ‘vogelvrijverklaarden’ verschillende keren ter sprake gebracht, iets wat in de IJslandse geschiedenis veel voorkomt. Helaas word je hier als lezer niet veel wijzer van, omdat dit niet verder uitgewerkt is. Naar de plot toe heeft Bragi, volgens mij, zijn eigen ‘saga’ geschreven, waardoor het hele verhaal, wat goed uitgewerkt was in de eerste helft, totaal verloren gaat.
Toch heeft Bragi de vaardigheid om het verhaal mooi te laten overvloeien van het ene karakter naar het ander. Het verhaal van de twee koppels heeft hij erg uitgebreid beschreven. De vriendschap, de jaloezie, de gespannen sfeer..... Het komt allemaal goed uit de verf. Het oude koppel dat op de hoogvlakte woont blijft daarentegen mysterieus. Hun verhaal moet je halen uit speculaties van de vier anderen. Het mooie en ruige IJsland heeft hij erg beeldend weergegeven. Voor mezelf waren de verschillende plaatsnamen herkenbaar. Zo ook de hoogvlakte waar we al meermaals over gereden zijn.
Ik had meer van dit boek verwacht. De ‘hartkloppingen’ (rode sticker op de cover) heb ik niet gevoeld. Ik heb zelfs geen moment op het puntje van mijn stoel gezeten. Jammer! Volgens mij had er zoveel meer ingezeten als het boek een duidelijk genre had gehad en het ook zo uitgewerkt zou zijn. Nu is het vlees noch vis.....
2,5 ster en dan vooral voor de uitwerking van de karakters.
Dank u wel Uitgeverij Luitingh-Sijthoff voor dit recensie-exemplaar.
Karin
Steinar Bragi is geboren in Reykjavik, IJsland op 15 augustus 1975
Steinar Bragi Guðmundsson (die onder zijn eerste twee namen publiceert) heeft een BA in Literatuurwetenschap en Filosofie van de Universiteit van IJsland. Zijn eerste gepubliceerde werk was een volume van poëzie, Svarthol (Black Hole), dat verscheen in 1998. Sindsdien heeft hij diverse boeken geschreven, zowel poëzie als romans. Met ‘De hoogvlakte’ is hij genomineerd voor de Nordic Council Literature Prize. Het betekende zijn internationale doorbraak. ‘De hoogvlakte’ zal in 15 landen verschijnen.
Korte inhoud/achterflap
Twee stellen uit Reykjavík maken een trip door het ruige, ontoegankelijke zuiden van IJsland. Ze reizen dwars over het zwarte vulkaanlandschap naar het binnenland. Hrafn en Egill zijn van opstandige, drugs gebruikende tieners verworden tot rijke, meedogenloze investeerders. Maar ze hebben hun geld zien verdampen tijdens de financiële crisis. En nu zijn ze - samen met hun vriendinnen - verdwaald en slingert hun jeep door de dichte mist, als ze plotseling tegen een huis aanbotsen. Daar, in dat afgelegen pand, woont een ouder echtpaar dat hun met tegenzin onderdak biedt voor de nacht. Direct bekruipt hen een gevoel van naderend onheil...
Samenvatting van het verhaal
‘De hoogvlakte’ vertelt het verhaal van twee koppels. Hrafn en Egill kennen elkaar al van jongsaf en besluiten om samen met hun vriendinnen Vigdís en Anna een trip over de hoogvlakte van IJsland te maken. Ze huren een superjeep en slaan genoeg proviand in en vertrekken richting hoogvlakte.
Op die hoogvlakte rijden ze in dichte mist verloren. Als ze tegen een huis aan botsen en hun auto niet meer verder kan, zijn ze genoodzaakt om er de nacht door te brengen. In het huis woont een ouder koppel dat hun met tegenzin een slaapplaats geeft, omdat ‘dit beter is voor iedereen’. De deur wordt op slot gedaan, er is geen telefoon en ze hebben ook geen ontvangst op hun mobiel.
De dag erna stelt de oude vrouw, Ása, voor om met hun oude jeep verder te trekken. Al na enkele kilometers stranden ze. Ze besluiten terug te lopen naar het huis en weer moeten ze er de nacht doorbrengen. Ondertussen ontdekken ze allerlei ‘rare’ dingen in en rond het huis. Ook het koppel gedraagt zich mysterieus.
“Lammetje lief, lammetje klein,
je hoeft heus niet bang te zijn.
Eet zoveel gras je kan,
morgen ga je in de pan.’
Conclusie
Het eerste wat me aantrok aan het boek was (uiteraard) de cover. Als IJslandfreak herkende ik direct de Skógafoss die je in het zuiden van IJsland aantreft. Met de backpackers op de voorgrond was mijn nieuwsgierigheid gewekt. Ook het lezen van de achterflap werkte aanstekelijk. De rode sticker op de cover ‘Bezorgt de lezer hartkloppingen’ sprak tot mijn verbeelding. Dit boek moest ik lezen.
Het boek bestaat uit 37 hoofdstukken die, bijna allemaal, een aparte titel hebben. De titel geeft goed weer waar het hoofdstuk overgaat. De schrijfstijl van Bragi is speciaal te noemen. Je moet er de aandacht bijhouden en dan nog! De karakters zijn goed uitgewerkt en omdat Bragi je meeneemt naar het verleden van de koppels, krijg je als lezer een goede kijk op de vier hoofdpersonages. Je begrijpt waarom ze geworden zijn wat ze nu zijn. Ook het ontstaan van de vriendschap tussen Hrafn en Egill komt uitgebreid aan bod. Hun wilde uitspattingen in hun jonge jaren en de gevolgen daarvan.
Ik was heel benieuwd naar de plot van dit verhaal. Bragi weet het verhaal zo op te bouwen dat je wilt doorlezen en dat je wilt weten hoe het eindigt met de vier. Helaas heeft hij me hier erg teleurgesteld. Hoe goed en geloofwaardig de karakters in het begin uitgewerkt zijn, hoe ongeloofwaardig en onbegrijpelijk het verhaal naar het einde toe wordt. Ik heb geen idee of ik een roman, een thriller of iets horrorachtigs gelezen heb. Ik kan op dit boek geen label plakken. Misschien is dat de bedoeling van Bragi, maar ik blijf met veel vraagtekens zitten. Is het verhaal een hersenspinsel van een van de karakters of heeft het daadwerkelijk plaatsgevonden? Op het einde is dit voor mij één groot vraagteken. Ik heb zelfs verschillende keren teruggelezen, omdat ik dacht dat ik iets ‘gemist’ had.....
Het verhaal leest niet vlot. Hoewel je wilt doorlezen, omdat je toch wilt weten hoe het zal eindigen, kom je er haast niet doorheen. De auteur heeft onnodig veel bladvulling met zaken die niet relevant zijn. Omdat IJsland bekend staat om zijn saga, ‘iets dat wordt gezegd, verhalen, geschiedenis’, heeft de auteur daar waarschijnlijk op ingespeeld. Ook worden de ‘vogelvrijverklaarden’ verschillende keren ter sprake gebracht, iets wat in de IJslandse geschiedenis veel voorkomt. Helaas word je hier als lezer niet veel wijzer van, omdat dit niet verder uitgewerkt is. Naar de plot toe heeft Bragi, volgens mij, zijn eigen ‘saga’ geschreven, waardoor het hele verhaal, wat goed uitgewerkt was in de eerste helft, totaal verloren gaat.
Toch heeft Bragi de vaardigheid om het verhaal mooi te laten overvloeien van het ene karakter naar het ander. Het verhaal van de twee koppels heeft hij erg uitgebreid beschreven. De vriendschap, de jaloezie, de gespannen sfeer..... Het komt allemaal goed uit de verf. Het oude koppel dat op de hoogvlakte woont blijft daarentegen mysterieus. Hun verhaal moet je halen uit speculaties van de vier anderen. Het mooie en ruige IJsland heeft hij erg beeldend weergegeven. Voor mezelf waren de verschillende plaatsnamen herkenbaar. Zo ook de hoogvlakte waar we al meermaals over gereden zijn.
Ik had meer van dit boek verwacht. De ‘hartkloppingen’ (rode sticker op de cover) heb ik niet gevoeld. Ik heb zelfs geen moment op het puntje van mijn stoel gezeten. Jammer! Volgens mij had er zoveel meer ingezeten als het boek een duidelijk genre had gehad en het ook zo uitgewerkt zou zijn. Nu is het vlees noch vis.....
2,5 ster en dan vooral voor de uitwerking van de karakters.
Dank u wel Uitgeverij Luitingh-Sijthoff voor dit recensie-exemplaar.
Karin
1
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Karin BooksWithBooks
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
