Leest vlot, maar weinig diepgang.

Vergeten grond - Anne Nicolai
Genre: Thriller
Paperback - 299 pagina’s
Uitgever: De Crime Compagnie
ISBN: 978 94 6109 101 7
Verschijningsdatum: 2015

Over de auteur;
Anne Nicolai (1972) schrijft al sinds ze een pen kan vasthouden. Zo won ze de Viva Verhalenwedstrijd en belandde ze twee keer in de top tien bij de Dark Romance wedstrijd van Young-adults.nl. Het bovennatuurlijke, waarvoor ze een bijzondere interesse heeft, kom vaak in haar verhalen naar boven. In 2013 verscheen haar debuut ‘Sprakeloos’.

Korte inhoud;
Na haar verhuizing naar het zuiden van het land, vindt Karine al snel werk als docente Engels. Heleen, de nieuwe nanny, zorgt voor haar dochtertje Sofie. Maar het leven in de voor haar vreemde omgeving valt Karine zwaar. Dan wordt Sofie ziek, en langzamerhand krijgt Karine het vermoeden dat er iets heel erg mis is. Waarom krijgt Sofie het ene na het andere ongeluk, terwijl er voorheen niets aan de hand was?

De Cover;
De cover laat mij een vrouw zien die wegwandelt in een veld. De kleuren zijn vrij somber. In een rood lettertype staat de titel, met daaronder in het wit de naam van de auteur. Persoonlijk vind ik het altijd spijtig als een titel dwars door de foto staat. Het neemt, voor mij, een deel van het geheel weg, altijd jammer! Onderaan staat een quote; “Ver weg van de bewoonde wereld slaat het noodlot toe.... “ Ik ben benieuwd.
Op de achterflap een korte inhoud en een korte biografie over Anne Nicolai.
Alhoewel ik de cover niet spectaculair vind, sprak de titel mij wel aan. Ik zou het dan ook zeker uit het schap nemen in de winkel om de korte inhoud te lezen. De cover geef ik een ‘magere’ 6-je.

Samenvatting;
De 32-jarige Karine volgt haar man Rob, die promotie heeft gekregen, naar Venlo. Daar hebben ze een oude, gerenoveerde boerderij gekocht op het platteland. Samen met hun dochtertje Sofie hopen ze daar een nieuw leven beginnen, ver weg van de drukke stad. Karine vindt al vlug een part-time baan als docente Engels. Aangezien er voor Sofie niet direct plaats is in een kinderdagverblijf wordt er gekozen voor een nanny. Uit de twee kandidaten die reageerden op hun advertentie is de keuze gevallen op Heleen. Zij komt ook bij hun inwonen. Op die manier is het voor Karine aangenamer als Rob voor zijn werk in het buitenland verblijft. Bovendien heeft Heleen een diploma verpleegkunde wat ook wel de doorslag heeft.

Op school wordt vooral dialect gesproken tussen de collega’s en Karine begrijpt niets van dat taaltje. Ook haar leerlingen hebben dit vrij snel door. Karine heeft het gevoel dat ze door haar collega’s niet opgenomen wordt in de groep en dat haar directe collega Myrthe van alles uitvindt om haar te treiteren.

Ook thuis loopt het precies allemaal verkeerd. Sinds de verhuis krijgt Sofie vreemde ongelukjes. Ook Karine haar nieuwe baan is niet wat ze ervan had verwacht. Door haar zorgen om Sofie, die steeds zieker wordt en Rob die veel op zakenreis is en dus niet ziet wat er thuis gebeurt, glijdt zij zelf weg en ziet het bij momenten niet meer zitten. Gelukkig zijn er nog de goede zorgen van Heleen, die altijd klaar staat om bij te springen. Terwijl Karine in een ware nachtmerrie terecht komt en het zonder begrip van haar echtgenoot Rob moet stellen, vecht zij voor het leven van Sofie en haarzelf. Zal het haar lukken op tijd de waarheid te achterhalen?

Mijn mening;
Ik ben blanco in het verhaal gestapt, want ik kende de auteur niet, dus had ik geen idee wat ik mocht verwachten. De cover voorspelde mij een spannend verhaal, maar dit vind ik overroepen.

Het leest vlot, er is een zekere spanning voelbaar, maar er gebeurt eigenlijk heel weinig, het kabbelt stilletjes verder. Het is redelijk voorspelbaar en heeft niets vernieuwends. Eigenlijk weet je al vrij vroeg hoe de vork in de steel zit en daardoor zakt die spanning snel weer weg. Het kon mij niet boeien, niet vasthouden. Ik had totaal geen ‘feeling’ met Karine of welk personage dan ook. Daardoor leg je het boek makkelijk weg.

Het verhaal heeft potentie. De onderliggende gedachte van het verhaal is zeker niet slecht, maar er zit te weinig diepgang in. Zo begrijp ik nog steeds niet waarom Myrthe zo’n hekel aan Karine heeft. Daar was ik tijdens het lezen toch wel nieuwsgierig naar, maar dit komt niet aan bod in het verhaal. Ik blijf dus met een groot vraagteken zitten. Ook hoe de relatie tussen Karine en Rob is, blijft vrij oppervlakkig. Dit had, volgens mij, beter uitgewerkt kunnen worden. Daardoor komen sommige reacties voor mij ongeloofwaardig over of zomaar uit de lucht vallen.

De uiteindelijke plot is spannend en zit goed in elkaar. Niet dat het erg verrassend is, omdat je al vroeg weet wie erachter zit, maar het hoe en waarom houdt je daar toch wel bezig.

De titel en de uitleg ‘Vergeten grond’ kom je al vroeg in het verhaal tegen. Leuk gekozen, een beetje mysterieus, maar toch simpel te verklaren.

Toch heeft ‘Vergeten grond’ mij niet kunnen pakken. Ik had geen ‘feeling’ met het verhaal, omdat er te weinig diepgang inzat en teveel onnodige zinnen. Ik zat te wachten op dat ‘ietsje meer’, maar helaas......
Daarom geef ik 2,5 ster.

Karin Teirlynck
Team DPB