En eerste deel dat weliswaar diepgang mist maar wel uitnodigd om deel 2 te lezen!

Een intrigerende afbeelding siert de cover van Bloedverwant waarbij vooral de ogen van de vrouw enorm de aandacht trekken. Op het boek staat een quote waarin het boek wordt aangekondigd als een combinatie tussen de “Da Vinci Code” en “Orphan Black” waarbij het uiteraard de vraag is of Tosca Lee dit waar weet te maken. In Bloedverwant draait het om de jonge vrouw Emily Porter die zich op zichzelf aangewezen is op een voor haar vreemde plek. Net als de lezer weet Emily niks over zichzelf en word je meegenomen in de zoektocht die zij inzet om erachter te komen wat er rondom haar speelt, nadat zij en nogal heftige aanvaring heeft. Er is niet zozeer sprake van ontwikkeling van een personage als meer van het onthullen van een personage die zichzelf weer opnieuw moet leren kennen. Naast Emily speelt onder andere de jonge Luka een cruciale rol, die vooral een bescheiden en ondersteunende indruk maakt. Het plot in Bloedverwant heeft vooral veel snelheid en hangt van acties en reizen aan elkaar. De stappen die Emily zet en de keuzes die ze maakt komen soms ietwat uit de lucht vallen, waardoor het voor de lezer niet makkelijk is om de legpuzzel te maken en een idee te hebben welke kant het verhaal op zal gaan. Toch doet dit niet per definitie iets af aan het verhaal, echter voldoet Bloedverwant mede daardoor niet aan de verwachting die gewekt wordt door een link te leggen met auteur Dan Brown. De schrijfstijl van Tosca Lee is vlot en past bij jongvolwassenen en met de cliffhanger aan het einde van Bloedverwant weet ze in ieder geval voldoende te prikkelen om het 2de deel op het wensenlijstje te krijgen.