Goed geschreven start van een trilogie

Stone heeft in De Klauw een zeer interessante wereld geschapen met magiërs, draken en een strijd tussen goed en kwaad, onderdelen die in een episch fantasy verhaal thuishoren. De magyckers, die de macht in handen hebben door hen mogelijkheid magie in te zetten, hebben connecties met iedereen behalve enkele kavella’s. Door hun eigen acties om iedere spreuk direct te laten wissen kan een Magycker slechts eenmaal in actie komen en moet hij eerst een nieuwe spreuk leren voor hij weer aan de slag kan. Met de autistische Auric heeft Stone een boeiende jongen in het leven geroepen die door zijn karaktertrekken, zoals een goed geheugen, zeer goed past als niet magycker die spreuken kan inzetten. De autistische kant heeft Stone helder in beeld gebracht zonder te vervallen in extreme uitingsvormen. Aurics wens om in zijn eigen huis te blijven, zijn veiligheid die hij ontleent aan Marit en Rolly en zijn moeite om situaties in te schatten passen ook goed binnen het verhaal. Marit is een moedige maar tegelijkertijd onzekere vrouw die kampt met geheugenverlies over haar jongere jaren en haar uiterste best doet om voor zichzelf en Auric te zorgen. Eamon Talivan is de 2de man van Kavella de klauw. Groot, moedig, sterk en slim; zijn karaktereigenschappen zorgen ervoor dat Marit zijn hulp accepteert. In De klauw laat Stone zijn personages groeien en krijg je tezamen met Marit meer zicht op haar leven. De personages gaan leven en nemen de lezer mee op een tocht die vele onverwachte wendingen kent en evenveel spannende momenten. Stone weet de spanningsboog goed gespannen te houden, waardoor je aan het boek gekluisterd blijft. Helaas laten de volgende delen nog wel geruime tijd op zich wachten. De Klauw doet denken aan de Magister trilogie van C.S. Friedman, waarin ook de wereld van de magisters onder druk komt te staan. Maar met toevoegingen van draken en een autistische jongen weet Stone een prima start van een trilogie neer te zetten.