Terechte winnaar van de Hebban debuutthrillerprijs 2016!!!

Machtsstrijd heeft een cover die tot de verbeelding spreekt en een beeld lijkt te schetsen van de eenzaamheid in Namibië terwijl de man op de cover richting de bewoonde wereld rent. De twee werelden waarin dit boek zich afspeelt worden hierin op een mooie wijze verbeeld. In de tekst op de achterflap is wel een klein foutje geslopen als je het vergelijkt met de tijdslijn in het verhaal, maar je word er wel direct het verhaal ingezogen en krijgt alvast een inkijkje in de vaart die je kan verwachten. Helders laat met zijn debuutthriller zien dat het schrijven hem in het bloed zit en dat hij weet hoe hij de lezer mee kan nemen in het verhaal. Machtsstrijd heeft vanaf het eerste begin flinke vaart en die weet Helders ook tijdens de wat meer verdiepende uitleg over Coltan toch vast te houden. Er zit flink veel actie in het boek zonder dat er sprake is van enorme veel bloedvergieten of rondvliegende kogels, Machtsstrijd kan met trots het genre actiethriller dragen. Vaak zijn personages in dit soort boeken ondergeschikt, maar Helder heeft ook aandacht besteedt aan zijn karakters. Hurkman en LaFleur zijn2 protagonisten neergezet die beiden ook in een vervolg op dit boek nog prima mee kunnen. Geoloog Chris Hurkman komt geloofwaardig over in zowel zijn mentale als in zijn fysiek actieve rol. Hij weet wat hij wil, laat zich niet zomaar aan de kant zetten en staat voor zijn principes. Sophie is een pittige tante die zich vastbijt in wat ze wil, maar ook een zachte verzorgende kant heeft. Beide karakters laten ruimte voor ontwikkeling in een volgend deel en het zou zeker niet raar zijn als hun wegen elkaar nogmaals zouden kruisen. Het debuut van Helder is een thriller van formaat, waarbij hij op onverwachte wijze in de laatste pagina’s de lezer nog een laatste maal op het verkeerde been weet te zetten. Laat deel 2 maar komen.