Met vaart geschreven, maar mist enige diepgang

Miller heeft met Freedom Oliver een personage gecreëerd dat haar mannetje weet te staan. Ze vloekt, drinkt en bewaart haar verleden zorgvuldig. Met regelmaat drinkt Freedom veel te veel waarbij ze niet meer weet wat ze zegt. Mooie karaktertrekken bij Freedom zijn haar vermogen om zichzelf weg te cijferen voor dat wat zij het belangrijkste vind maar ook te vechten op het moment dat iets wat haar raakt in gevaar komt. Naast Freedom zijn belangrijke personages Matthew Delaney en familie, Virgil Paul en zijn vrouw en agent Mattley. Familie Delaney leeft meer boven dan met de wet en zint op wraak nu Matthew is vrijgekomen. De gehandicapte Peter Delaney groeit in Mijn naam is vrijheid tot een man die gaat staan voor waar hij in gelooft en Miller laat deze groei op indrukwekkende wijze zien. Mattley laat zien in zijn doen en laten dat je soms op je intuïtie moet afgaan en niet altijd de regels moet volgen. Wat betreft de inhoud van Mijn naam is vrijheid zijn er verschillende elementen samengevoegd tot een spannend plot, met weliswaar wat onverwachte wendingen maar wel enigszins voorspelbaar voor de ervaren lezer. De verschillende verhaallijnen lijken te groot om samen in 365 pagina’s tot een te worden gesmolten, waardoor er op de verschillende onderdelen nog wat diepgang mist. Hier had Miller een en ander net iets meer kunnen uitwerken om een extra laag aan te brengen. Vooral het verhaal rondom de familie Paul had beter uitgewerkt kunnen worden, waardoor de uiteindelijke climax ook meer zou hebben geklopt. Miller weet wel de vaart in het verhaal te houden, al is het af en toe nodig om er goed bij te blijven om te snappen waar je in het verhaal zit aangezien de hoofdstukken niet volledig chronologisch zijn van aard. Zo blikt Freedom met behulp van brieven aan haar kinderen terug op haar verleden. Al met al een prima debuut van een jonge auteur waar we zeker nog meer van gaan horen.