Een actiethriller in de stijl van Clive Cussler

De cover gebruikt voor Verraad past goed bij de eerder gebruikte cover van Machtsstrijd, met dat verschil dat de persoon op de cover nu de andere kant op rent. De door mist omgeven achtergrond wordt doorbroken door de knalrode letters die letterlijk van de pagina afspringen op een protserige wijze. Terugkerende hoofdpersonage Sophie LaFleur wordt in dit 2de boek uitgediept en laat een andere kant van zichzelf zien nu ze ook voor haar kleine man moet zorgen. Ook terug in dit 2de boek zijn broer en zus De Graaff en Chris Hurkman, het drietal wat de degens kruiste in het eerste boek van Wouter Helders. Hurkman laat zich in dit tweede boek van een andere kant zien, die al aangekondigd werd op de laatste pagina´s van Machtsstrijd. De manipulatieve, meedogenloze maar charmante Hurkman is nietsontziend om zijn doel te bereiken en komt geloofwaardig over gezien de positie waar hij zich in bevindt. Nieuw geïntroduceerd word sergeant David Morgenstern, de stoere militair die de dienst gewond moet verlaten. Helders weet hem voldoende uit te diepen voor de positie die hij heeft in de samenwerking met LaFleur. Het plot bouwt voort op datgene wat in Machtsstrijd, waardoor het weliswaar als stand alone te lezen is, echter dit doet wel afbreuk aan het verhaal en de personages. De vele actie componenten die Helders heeft toegevoegd zorgen voor het gevoel van snelheid en de cliffhangers maken dat je als lezer graag verder wil lezen om te weten hoe het in elkaar steekt. In de laatste hoofdstukken waarin toegewerkt wordt naar een climax tovert Helders een aantal onverwachte wendingen uit de hoge hoed die toch wat ongeloofwaardig aandoen helaas. Al met al is Verraad een actiethriller in de stijl van Cussler die prettig wegleest en ook al weet Helders het niveau van Machtsstrijd niet te evenaren toch is ook dit 2de boek zeker aan te raden.