Lezersrecensie
Vlot en associatief
Hoewel ik het fenomeen Thomas Acda wel kan waarderen, had ik in eerste instantie niet zo de behoefte om een boek van hem te lezen, ik ben ook niet zo van de roadnovels. Maar daar ik alleen maar lovende woorden over zijn debuut hoorde werd ik toch nieuwsgierig en ben ik erin begonnen. En dan lees je rap door, want Acda heeft een vlotte schrijfstijl, gelardeerd met veel humor. Zijn schrijfstijl vond ik echter ook behoorlijk associatief, ik was af en toe even de draad kwijt (of las ik te vlot en en daardoor over zaken heen?), moest ik even weer terug, maar dan had ik de draad (en de grap) toch weer te pakken.
Wat ik normaal niet heb, maar bij dit boek wel, was dat ik de hele tijd de schrijver voor de geest had: ik hoorde hem als het ware het verhaal aan mij voorlezen. En tja, de hoofdpersoon had in mijn 'fantasie' toch echt het uiterlijk van Thomas Acda.
Het boek is niet autobiografisch, toch kan ik mij zo maar voorstellen dat het schrijven ervan er bij de schrijver heeft toe bijgedragen om de periode 'Acda en de Munnick' definitief af te sluiten. In ieder geval had dit boek dat effect op mij.
Ik ben benieuwd waar een volgend boek, als dat er komt, over gaat....
Wat ik normaal niet heb, maar bij dit boek wel, was dat ik de hele tijd de schrijver voor de geest had: ik hoorde hem als het ware het verhaal aan mij voorlezen. En tja, de hoofdpersoon had in mijn 'fantasie' toch echt het uiterlijk van Thomas Acda.
Het boek is niet autobiografisch, toch kan ik mij zo maar voorstellen dat het schrijven ervan er bij de schrijver heeft toe bijgedragen om de periode 'Acda en de Munnick' definitief af te sluiten. In ieder geval had dit boek dat effect op mij.
Ik ben benieuwd waar een volgend boek, als dat er komt, over gaat....
1
Reageer op deze recensie