ontroerende novelle

"‘Ergens in de tropen leeft een vlieg die wespen imiteert. Hij heeft vier vleugels, net als alle andere vliegen, maar hij houdt ze op elkaar, zodat het er maar twee lijken. Op zijn buik heeft hij gele en zwarte strepen, hij heeft voelsprieten en bolle ogen en hij heeft zelfs een nepangel. Hij doet niemand en niets kwaad. Maar verkleed als wesp wordt hij gevreesd door vogels, hagedissen en zelfs door mensen. Hij kan rustig een wespennest binnengaan, een van de gevaarlijkste en best beveiligde plaatsen ter wereld, en niemand die hem herkent."

"Dat moest ik ook doen.
De gevaarlijksten imiteren’

In het subtiele "Ik ben niet bang" wordt een klein jongetje veel te snel volwassen, het dolkomische "Ik haal je op, ik neem je mee" grossiert in kleurrijke dorpsfiguren, terwijl de apocalyptische satire "Het laatste oudejaar van de mensheid" vooral ontnuchterend werkt. "Zo God het wil" trekt de lezer mee in een niet bepaald ideale vader-zoon relatie. De Italiaanse auteur Niccolo Ammaniti is onmiskenbaar gezegend met een veelzijdige pen, waarin subtiliteit, een vlotte toegankelijke taal en ontroering samengaan met humoristische situaties en burleske karakters. Het naar mijn smaak iets te groteske "Laat het feest beginnen" viel een beetje tegen, maar met "Jij en ik" voegt Niccolo Ammaniti opnieuw een topper toe aan zijn ijzersterke oeuvre.

'Jij en ik' is een novelle van 127 pagina’s over een kwetsbaar jongetje dat moeilijk contacten kan leggen met leeftijdsgenoten en het liefst vertoeft in zijn eigen droomwereld. Door het gedrag en uiterlijk van ‘normale kinderen van zijn leeftijd’ te observeren en vervolgens te imiteren slaagt de 14-jarige Lorenzo erin zo weinig mogelijk in de kijker te lopen. Op een dag vertelt hij zijn moeder een ondoordachte leugen waarop hij niet meer kan terugkomen zonder gezichtsverlies. Dan dringt zijn halfzusje zich aan hem op. Olivia is tien jaar ouder en worstelt met haar eigen problemen.

Vanaf de eerste bladzijde heeft Ammaniti de lezer in zijn greep. We treden moeiteloos binnen in de leefwereld van de jonge Lorenzo. De auteur maakt gebruik van een heel eenvoudige taal, die tegelijk veel beelden oproept. Jij en ik is een ontroerend kleinood waarin ik enkel zijn spitse humor af en toe gemist heb. Een aanrader, ook voor adolescenten!

Ben je op zoek naar dunne boeken? Dan wil ik je deze ‘Jij en ik’ (127 pagina’s) warm aanbevelen in combinatie met het totaal verschillende "Jij bent mijn schat" (64 pagina’s). Samen vormen deze twee boekjes namelijk een uitstekende kennismaking met het werk van Italië ’s literaire wonderboy.