Hoe vind je jezelf terug in een verwoeste wereld?

Tot mijn verrassing kondigde Tahereh Mafi een jaar geleden aan dat ze nog drie delen in de Touching Juliette-serie ging schrijven. Verrassend, omdat ik na de grote finale geen vervolg had verwacht. De serie leek afgerond.

Niets blijkt echter minder waar. In de zo zorgvuldig opgebouwde wereld van Sector 45 zijn slechts een paar dagen voorbijgegaan en voordat je het weet, ben je dankzij de unieke en herkenbare vertelstijl van Mafi helemaal terug bij Juliette en Warner. Mocht je echter verwacht hebben direct weer midden in de actie te belanden, dan kom je bedrogen uit. Want deze YA bevat geen spetterend plot en geen krachtmetingen. Alles draait om de karakterontwikkeling van Juliette en Warner. Zij zijn allebei op zoek naar de plek die ze kunnen, mogen en/of willen innemen in de wereld.

"I had one day, just one day to exhale and enjoy the relief of overthrowing Anderson and reclaiming Sector 45. One day to sleep, one day to smile, one day to indulge in the luxury of imagining a better world."

Dankzij het wisselende vertelperspectief krijgt de lezer een fijn kijkje in Warners hoofd, wat het verhaal ten goede komt. Pas tegen het eind van het boek voert Mafi de spanning op om af te sluiten met een einde dat je doet wensen dat haar volgende boek spontaan op je nachtkastje verschijnt.

Misschien kun je ‘Restore Me’ beter beschouwen als een aanloop naar het volgende deel, of zelfs als het begin van een nieuwe serie (met al bekende hoofdpersonen), dan als een vervolg op de trilogie. Door een rustige start, een langzame spanningsopbouw en terugblikken, waarbij zelfs opnieuw dagboekfragmenten ingezet worden, komt dit verhaal niet zo snel op gang als de lezer van Mafi gewend is. Begrijpelijk, als je bedenkt in welke situatie Juliette en Warner zich eigenlijk bevinden. Noodzakelijk zelfs, om duidelijk te maken waarom Juliette bepaalde beslissingen neemt. Maar ook een beetje jammer.

En toch… doet het einde je verlangen naar meer, veel meer van deze schrijfster.