Ontgoocheld

Het gebeurt me niet vaak dat ik een boek niet uitlees, maar 'Het smelt' is er zo een. Met veel enthousiasme begonnen, maar zo iets over de helft bracht ik het niet meer op om verder te lezen. Het ging me allemaal wat te traag, de dompige sfeer van het Vlaanderen van toen, ook het Vlaanderen uit mijn jeugdjaren trouwens, benauwde en deprimeerde me.
Het Vlaanderen uit mijn jeugdjaren is in mijn herinneringen (gelukkig) minder benauwend, minder deprimerend, minder zwaarwichtig. Misschien ben ik te beschermd opgevoed, dat zou natuurlijk kunnen.
Bon, het boek ligt dus, mét bladwijzer ergens middenin, aan de kant. Ik sluit niet uit dat ik het later opnieuw een kans geef. Dan leest u het vast hier:)