Waargebeurd...helaas

Ik zag dit boek liggen tussen de `waargebeurde verhalen,´ in de bibliotheek.
De titel sprak me aan evenals het onderwerp. Ik heb het vervolgens in een weekend uitgelezen!

Wat een heftig verhaal; al die wisselende emoties die Nina doorleefde, je voelt ze een klein beetje mee terwijl je meeleeft met haar verhaal. De angst voor haar moeder en ook haar vader (tenslotte deed hij er ook niets aan om het tegen te houden...) de verwarring van je niet ziek voelen maar van je moeder steeds moeten zeggen dat je pijn hebt om vervolgens de doodangst te voelen als je moeder zegt je in stukken te snijden als blijkt dat je de boel `belazerd´...

Het verdriet en de eenzaamheid om hier als jong meisje mee te moeten dealen. Niet meer naar school te mogen, niet te mogen lachen, je niet te mogen bewegen, je beste vriendin niet meer te mogen zien en de wik die ze dreven tussen haar en haar zus...
Een schande van ouders die zich geen ouders mogen noemen naar mijn mening!

Wat een beschadigde mensen dat je je kinderen zoiets aandoet. MHPS levert dus zulke schrijnende verhalen op, wat goed dat Nina Blom haar verhaal heeft opgeschreven!
Zeker voor hulpverleners een must read,....en niet alleen een moeder kan haar kind ziek willen maken voor aandacht (daar denk je toch het eerst aan) maar sowieso elke verzorger van een kind. Helaas komt kindermishandeling in wat voor vorm dan ook veel voor dus hou je ogen open en kom in actie als je het niet vertrouwd!

Ik voelde opluchting toen ze eindelijk uit huis gehaald werd, net op tijd. Haar herstel tijd in het ziekenhuis en revalidatiecentrum waar iedereen lief voor haar was deed me goed. Dat voelde zalvend.
Boeiend ook om haar verdere jonge jaren na de mishandeling te lezen, ze heeft een hele weg afgelegd om te komen waar ze nu is.

Ik vond de toevoegingen aan deze herziende uitgave leuk om te lezen. Wat er na publicatie allemaal op haar af kwam in goede zin en ook dat stukje van haar zus. De kant van haar zus was ik namelijk al wel benieuwd naar geworden door het verhaal heen. Zij heeft ook bij die mensen geleefd, hoe was het voor haar?

En dan Moortje de poes, mooi om te lezen dat zij zo´n houvast was in die moeilijke tijd, voor beide zussen. Ik heb zelf ook een poes en weet hoeveel
zo´n beestje voor je kan betekenen!