Informatief prentenboek dat toch ook doet dromen

De blauwe vinvis is een prentenboek boordevol informatie over het grootste zoogdier ter wereld. Elke pagina bevat een aantal feitjes en die worden ondersteund door illustraties. Zo komt de lezer te weten hoe groot de vinvis is, wat hij eet, hoeveel kilo hij weegt, hoe goed hij kan horen, … en nog veel meer. Het is een non-fictie boek dat toch wordt begeleid door een ander verhaal. Het begint met een kind dat een boek van de plank pakt en begint te lezen. Datzelfde kind duikt op zowat elke pagina opnieuw op in de prenten en sluit het boek ook af.  

De prenten nemen steeds twee bladzijden in en zijn paginagroot. De hoofdtoon is blauw, maar er zit ook groen, bruin en rood in verwerkt en de tekeningen bestaan uit een geslaagde mengeling van waterverf, potlood en collagewerk. Hier en daar vormt het ietwat hoekige knip-en plakwerk een contrast met de rust die van de oceaan uitgaat, maar het stoort niet. De tekst is vrij groot gedrukt en beperkt zich tot een maximum van een tiental zinnen per prent. Hierdoor zijn de feitjes ook compact en behapbaar gebleven. Er komt veel informatie op de lezer af, maar het wordt nergens te overweldigend.  

De verhaallijn van het kind dat een boek over de blauwe vinvis gaat lezen is minder geslaagd en misschien wel overbodig. Het verhaal had immers nog knapper kunnen zijn indien er was gekozen om de verhaallijn van de blauwe vinvis uit te laten vertrekken of zelfs gewoon zonder die secundaire vertelling. De illustraties op zich spreken immers genoeg tot de verbeelding.  

De Britse Jenni Desmond illustreerde reeds acht kinderboeken, waarvan ze er vijf ook zelf schreef. In het najaar verschijnt bij haar Engelstalige uitgever van haar hand nog een gelijkaardig boek over de ijsbeer. Drie boeken werden ondertussen in het Nederlands vertaalt: De blauwe vinvis, Alberts boom en De zoevende zebra. Ze tekent al zolang ze het zich kan herinneren en wordt er ontzettend blij van als ze via haar verbeelding even aan de wereld kan ontsnappen. Ze houdt ervan om weidse zeeën, luchten en landschappen te creëren en dat is ook in De blauwe vinvis te zien.  

In een voorwoord dat vooral aan de ouders gericht lijkt, beschrijft Desmond kort de geschiedenis van de jacht op blauwe vinvissen en duidt ze op andere bedreigingen. Ze onderstreept dat ze bedreigd worden en hoe belangrijk het is dat we ze beschermen. Hier heeft ze jammer genoeg in het boek verder niks mee gedaan. Toch mag het boek er zijn. De dromerige illustraties brengen de blauwe vinvis dichtbij en de weetjes houden de aandacht vast. Leuk voor kinderen die helemaal weg zijn van het dierenrijk of die een origineel onderwerp zoeken voor een spreekbeurt.