Alles wat een jong meisje wil weten over 'shark-week'

De Zweedse YouTuber Clara Henry stelt in haar boek Ik ben ongesteld, so what? de vraag hoe het komt dat ongesteld zijn als gênant ervaren wordt, terwijl zowat elke vrouw het één keer per maand is. Waarom rust er nog steeds zo’n taboe op menstrueren en hoe kan het dat een hoop jonge meisjes er geen idee van hebben wat het precies is of er niet over durven te praten?

Clara Henry maakte in het verleden een paar filmpjes waarin ze het onderwerp ter sprake bracht en dat maakte van haar meteen ‘het meisje dat het altijd over menstruatie heeft’. Henry heeft één van de meest succesvolle YouTube-kanalen in Scandinavië en heeft uiteraard ook filmpjes gemaakt over een hoop andere onderwerpen, maar die over de rode vloed bleven hangen bij het grote publiek. Om een aantal mythes uit de wereld te helpen en jonge meisjes van de informatie te voorzien die ze zelf nooit gekregen heeft, schreef ze dan maar een boek en riep ze zichzelf uit tot menstruatiefeministe.

Ik ben ongesteld, so what? bestaat uit een voorwoord -waarin Henry duidelijk vertelt waarom ze haar boek zo noodzakelijk vindt-, een zevental hoofdstukken die allerlei aspecten van menstrueren belichten en een kort slotwoord. De auteur gebruikt een hoop verschillende invalshoeken. Ze bespreekt de eerste keer dat iemand ongesteld wordt, geeft een stukje geschiedenis mee, belicht de biologische kant van het verhaal en somt praktische informatie op over maandverbanden, tampons en de menstruatiecup. Daarnaast besteedt ze enorm veel aandacht aan waarom meisjes nog steeds het gevoel hebben dat ze zich moeten schamen als de rode lantaarn brandt (om het met haar woorden te zeggen) en op welke manieren iemand kan of zou moeten reageren op ongepaste opmerkingen en vragen in verband met ‘shark-week’.

Het boek leest vrij vlot en is luchtig, maar het is wel een hele boterham. Wie had er gedacht dat er over menstruatie een boek van 180 bladzijden geschreven kon worden? Clara Henry mengt een adviezen met persoonlijke ervaringen. Ze neemt zichzelf niet al te serieus en brengt het menstruatieverhaal met de nodige dosis humor en zelfrelativering. De bladzijden zijn speels opgemaakt en voorzien van foto’s van de auteur en kleine tekeningen. Het geheel doet vrolijk aan. Columns en tips wisselen elkaar mooi af, al had Henry hier en daar wat langer mogen stilstaan bij de eigenlijke informatie en haar mening kunnen inkorten. Ze herhaalt haar standpunten immers vrij vaak. Wellicht doet ze dat om ze kracht bij te zetten, maar maakt haar verhaal net zwakker. Na tien keer gelezen te hebben dat het jammer is dat meisjes vinden dat ze hun maandverband in hun mouw moeten verstoppen als ze naar de wc gaan, weet de lezer het wel. Het taaltje dat Clara Henry gebruikt zal bij haar doelpubliek (11+) wel in de smaak vallen. Ze is recht voor haar raap en windt er geen doekjes om. Dat maakt het boek fris en jeugdig. Waarom ze in vredesnaam de nood voelt om in zowat op elke pagina twee keer het woordje ziek te gebruiken, is dan weer een raadsel. Uitdrukkingen als ‘ziek saai’, ‘een ziek hoge status’ en ‘ziek opgewonden raken van een tampon’ (-dat staat er echt-) tieren welig doorheen alle hoofdstukken.

Ik ben ongesteld, so what? is een leuke gids voor jonge meisjes die op zoek zijn naar wat onverbloemde informatie over die paar dagen per maand dat hun vagina ‘rode bietensalade eet’. De meningen en soms erg expliciete adviezen van Clara Henry zijn wel met een korreltje zout te nemen. Gelukkig weet ze dat zelf ook en wijst ze er regelmatig op dat haar ervaringen niet noodzakelijk die van de lezer moeten zijn.