Een intense roman over schuld en schuldgevoel

Rêve verliest haar broertje. Hij springt onder invloed van drugs van een brug. Hierna loopt ze een beetje verloren en heeft geen zin meer in haar studie. Op zoek naar zichzelf besluit ze bij het leger te gaan. Haar uitzending naar Syrië heeft meer impact dan ze wil toegeven en leidt uiteindelijk naar een dramatische afloop.

Roanne van Voorst schetst een intrigerend beeld van de invloed die traumatische gebeurtenissen op iemand kunnen hebben. Ze heeft zich verdiept in wat een oorlogssituatie teweeg kan brengen bij soldaten en heeft onder andere de ervaringen van mensen die ze heeft geïnterviewd, verwerkt in het boek. Ze brengt een verhaal van verlies, samenhorigheid, angstgevoelens en psychologische problemen zonder een oordeel te vellen over haar personage.

Het verhaal begint in de rechtbank, waardoor het meteen duidelijk is dat het boek geen goede afloop kent en dat er heel wat staat te gebeuren in het leven van Rêve. De auteur bouwt de plot langzaam op en schetst eerst een beeld van een meisje dat zichzelf verliest in het verdriet om de dood van haar broertje en het schuldgevoel dat ze daarover heeft. De legerdienst van Rêve komt slechts beperkt aan bod, de impact des te meer.

Roanne van Voorst schrijft een indrukwekkend verhaal in pakkende taal. Het is aangrijpend zonder opdringerig te zijn, maar laat de lezer achter met een onbehaaglijk gevoel over de schuld van Rêve. Het leest gemakkelijk, ondanks het springen tussen verschillende gebeurtenissen en is intens zonder te overwelmend te zijn.