Provocerend, donker en origineel

“Here’s to the person you might have been, and to the person you have become. May they never meet in a dark alley.”

Adam Sternberghs thriller speelt zich af in een gesloten gemeenschap, omringd door een verlaten landschap, waar tientallen mensen in bungalows wonen. De gemeenschap is afgesloten door een hek en de bewoners worden éénmaal per week voorzien van levensmiddelen. Ze maken deel uit van een experiment waarbij een deel van hun verleden uit hun geheugen gewist werd. Sheriff Cal Cooper probeert er de vrede te bewaren. Hij moet de moord op één van de bewoners ophelderen. Humphrey Gable werd doodgeschoten in het enige café van The Blinds.

Sternberghs personages zijn intrigerend, het is een goede vondst om criminelen die zich niets meer van hun daden herinneren bij elkaar te laten hokken onder het mom van een schone lei. Ze weten niet wie ze waren of wat ze deden en vullen hun dagen met staren naar het woestijnstof.

De plot is spannend, beladen met actie en al bij al behoorlijk donker. Zo nu en dan heeft het iets weg van een western en dan verschuift de focus opnieuw naar het mysterie achter de personages en het plaatsje. Het geheel heeft iets claustrofobisch en het gewicht van het verleden drukt op The Blinds en haar inwoners. Sternbergh speelt met de vraag of iemand echt verlost kan worden van zijn of haar zonden, zelfs als ze zich hun misdaden niet herinneren. Waar de lezer eerst denkt dat het verhaal rond een moordonderzoek zal draaien, blijkt het plots een andere kant uit te gaan en telkens wanneer de richting van de plot duidelijk lijkt te worden, neemt het een andere wending. Dat maakt van The Blinds een bijzonder fascinerend boek.

De geloofwaardigheid ligt niet hoog, maar het is biologerend geschreven en weet te verrassen. Daarenboven is het geestig en meeslepend. Het laat de lezer niet los. Terwijl herinneringen gewist werden, blijkt het verleden op zijn eigen onbuigzame manier de bewoners in te halen. Welke veroordeling moeten de bewonder het meeste vrezen, die van anderen of die van zichzelf? De acties van sheriff Cooper doen alles in een stroomversnelling belanden en het verhaal raast met een rotvaart op de climax af.

The Blinds is een boek dat vraagt om gelezen te worden door z’n originaliteit en de samenzwering die op de loer ligt, maar moeilijk in z’n geheel te doorgronden blijkt. Het is in zekere zin provocerend en stemt tot nadenken zonder te vervallen in een moreel debat. De schuldvraag, de betekenis van herinneringen en verlossing van zonden zoeven door deze inventieve op science-fiction geschoeide thriller en maken er een helse achtbaan van. Sternbergh weet het echter zo te brengen dat de lezer meteen bereid is om opnieuw aan te schuiven voor nog een rit.