Soms spannend, soms oppervlakkig

Narcotica is het tweede boek van Emilie Schepp. Het is een zelfstandig te lezen vervolg op haar eerste boek: Memento.

De cover bevat mooie, heldere kleuren en trekt zeker de aandacht in de boekwinkel.
Een vrouw ligt op een stapel dor hout. Leeft ze nog of niet? Er lijkt niemand in de buurt. Het is erg mooi dat de titel verwerkt is tussen het dorre hout. De coverafbeelding komt ook terug in de letter O op de zijkant, bijzonder!

De inleiding is meteen al spannend! Wie is het meisje? Waar gaan de dromen over? Welke letters staan er in haar nek? Waarom is haar vader zo boos? Genoeg vragen om snel verder te lezen.

Het boek heeft een fijne schrijfstijl met relatief korte hoofdstukken. Wel wordt er gedurende een hoofdstuk regelmatig van verhaallijn gewisseld, zodat het af en toe even omschakelen is: “over wie gaat deze alinea”?

Narcotica gaat vooral over drugs en drugsproblematiek, zoals de titel eigenlijk al aangeeft. Alle verhaallijnen hebben op een of andere manier met drugs/narcotica te maken. Doordat het onderwerp drugs door het hele boek verweven is, is het spannend hoe dit uiteindelijk allemaal bij elkaar komt.
Daarnaast zijn vooral de verleden/heden verhaallijnen van Jana erg intrigerend, is ze een good-girl of een bad-girl? Deze verhaallijnen heb ik met veel plezier en spanning gelezen.

De opbouw van het verhaal was goed, maar ik vond dat alle verschillende verhaallijnen te plotseling in de laatste paar bladzijden eindigden. Alsof Emilie nog maar een paar bladzijden over had om het boek af te ronden. Dit is zonde.

Er werd aangegeven dat Narcotica een zelfstandig te lezen vervolg was op Memento. Zonder Memento gelezen te hebben, is Narcotica ook los goed te lezen. Wel miste ik iets van de achtergronden van de hoofdpersonen, maar dit was niet storend.

Helaas heeft het boek me niet echt geraakt. Het is een beetje een duizend-in-een-dozijn boek. Ook zijn mijn vragen, na het lezen van de inleiding, niet beantwoord. Er zaten wel wat spannende stukken in, maar het grootste gedeelte van het boek is toch een beetje oppervlakkig. Toch is het boek goed genoeg om Memento en het eventuele vervolg alsnog te gaan lezen.