iets te plastisch voor mij

Indrukwekkend boek.
“Als adem lucht wordt”, geschreven door een neurochirurg die zelf longkanker krijgt en er aan overlijdt.

Het eerste deel van het boek lees je over zijn opleiding en werkervaring als arts.

Het tweede deel gaat over zijn lot, getroffen worden door longkanker net voordat hij helemaal klaar is met zijn assistentschap.

Het derde deel is geschreven door zijn vrouw, na zijn overlijden.

Ik vond het erg interessant om te lezen hoe zijn werk als neurochirurg was, om een andere kant van het ziekenhuis te ervaren.

Heftig als je op zo’n jonge leeftijd de strijd moet verliezen tegen kanker. Ook zonde als je leest hoe toegewijd hij was als arts.

Toch zat ik niet volledig in het verhaal, hoe schrijnend ook.
Ik denk dat het daarvoor (voor mij) iets te plastisch is geschreven.

Ik vind het wel weer aangrijpend dat het een non fictie boek is... daar sta je ook iets langer bij stil.

Kortom: lezen als je de medische wereld interessant vindt!