Soap voor intellectuelen

Karin Slaughter (1970) heeft een reeks weergaloze thrillers op haar naam staan, losstaande boeken, maar ook thrillers die deel uit maken van de serie die zij schrijft rond het echtpaar Sara Linton (anatoom patholoog) en Jeffrey Tolliver (politiecommissaris). Haar nieuwste boek Onaantastbaar is opnieuw een deel uit de Sara-Jeffrey saga.

Het begin van Onaantastbaar is zeer gewelddadig. Detective Lena Adams en een onbekende vriendin zijn gegijzeld door een moordenaar die hen een auto heeft binnengesleept. De man steekt de auto in de brand en de vriendin van Lena komt op een gruwelijke wijze aan haar einde. Lena ontsnapt de dood, maar wordt door de plaatselijke sheriff gevangen genomen, verdacht van moord. Wanneer Lena’s baas, Jeffrey Tolliver, hoort dat zijn medewerkster gevangen zit, reist hij samen met zijn vrouw Sara ogenblikkelijk af naar de plaats des onheils. Lena wil geen hulp. Ze smeekt Jeffrey om weg te gaan, maar nog voor hij gehoor kan geven aan haar smeekbede, weet Lena te vluchten. Jeffrey en Sara gaan op onderzoek uit en worden geconfronteerd met een zeer gewelddadige groep mensen die rassenhaat tot levensstijl hebben verheven. Al snel blijkt dat overleven haast nog moeilijker is dan de waarheid achterhalen.

Karin Slaughter is een van de weinige schrijfsters die het vak beheerst om in literaire stijl spannende psychologische thrillers te schrijven. Bovendien heeft zij geweld tot kunstvorm verheven. Geen gruwelijk detail gaat zij uit de weg, geen kans laat zij voorbij gaan om de onderhuidse spanning tot ondragelijke hoogtes op te voeren. Merkwaardig genoeg bereikt zij haar schrijvershoogtepunten meestal in haar losstaande boeken, zoals het meesterlijke Triptiek, waarin Sara en Jeffrey geen enkele rol spelen.

Het waarom van dit fenomeen is goed te lezen in Onaantastbaar. Slaughter kent haar hoofdpersonen Jeffrey, Sara en Lena door en door. In elk boek probeert zij hen meer achtergrond en diepgang te geven. En omdat zij daarvoor het genre van het spannende boek heeft gekozen, moeten die achtergronden ook heftig zijn. Een kleine greep uit het verleden van het trio uit Grant County: vader van Lena doodgeschoten, haar moeder vermoord, haar zuster gemarteld, Sara zelf vroeger verkracht en ga zo maar door. Slaughter dreigt in haar drang tot karakterisering een tikkeltje over the top te gaan. Wat zij echter wel bereikt is dat zij een grote groep lezers aan zich bindt die alle nieuwe avonturen van Jeffrey, Sara en Lena verslinden. De serie krijgt het karakter van een soap voor intellectuelen. Daarom ontstaan er ook steeds nieuwe problemen in de relatie tussen Jeffrey en Sara, ooit gescheiden en weer opnieuw bij elkaar gekomen. In Onaantastbaar wordt Sara aangeklaagd wegens medische nalatigheid. Een akelige situatie die ook veel invloed heeft op haar relatie met Jeffrey. Het resultaat van dit soapachtige serie-karakter van de boeken is wel dat Slaughter soms blijft hangen in de relationele sfeer, op die manier de voortgang van het verhaal vertraagt en dus kwalitatief net iets minder goed uit de verf komt dan in haar stand-alones..

Onaantastbaar komt wat traag op gang, maar niemand hoeft bang te zijn, de meesterpen van Slaughter is niet versleten. Naarmate het verhaal vordert, neemt de spanning toe, worden nieuwe elementen aan het verhaal toegevoegd en volgt de ene plotwending de andere op. Slaughter heeft ook nu weer een besloten dorpsgemeenschap gekozen om haar boodschappen betreffende meedogenloos racisme en de ellende van drugsgebruik vorm te geven. Het is het ideale decor. De onderhuidse dreiging, de nauwelijks verholen corruptie, de onbeteugelde gewelddadigheid, ze floreren als geen ander in een besloten gemeenschap waar iedereen elkaar kent.

Het slot van Onaantastbaar is zonder meer onthutsend. Karin Slaughter heeft zich creatief helemaal laten gaan. Voorspellingen en verwachtingen van de lezer kunnen met een veeg de prullenbak in. Onaantastbaar is opnieuw een stuk vakmanschap van de bovenste plank. Slaughter beschrijft universele angsten aan de hand van individuele voorvallen. Man, vrouw, werkgever, werkneemster, de veilige thuishaven en de boze buitenwereld. Identificatiemogelijkheden genoeg. Slaughter is doortrapt goed.