Geen hoogvlieger

LET OP: De onderstaande recensie heeft betrekking op de in 2014 verschenen bundel Bureau MaRiT 1 (wordt niet meer op Hebban vermeld) , waarin de volgende drie verhalen voorkomen: De zaak van een overspelige echtgenoot, Een blauw speelgoedautootje en Het verdwenen kind.

Marit Johansen, oud politiepsycholoog, is in Rotterdam een eigen detectivebureau begonnen. Meteen na deze opstart krijgt ze al te maken met een aantal merkwaardige zaken, zoals een echtgenoot die vreemd gaat en een kind dat verdwenen is.

Als ze met een onderzoek bezig is, ontmoet ze een collega-detective, Jack Stevens. Dit is een nogal mysterieuze man die soms het bloed onder haar nagels vandaan haalt. Toch besluit ze om samen met hem een zaak op te lossen. Het is toch maar eenmalig. Denkt ze.

Een vriend van Marit die bij de Rotterdamse politie werkt, Dix Boeks, vraagt haar hulp bij de vermissing van een klein meisje. Ze stelt haar vriend niet teleur en biedt hem die hulp. Dit leidt tot een bijzondere ontmoeting en verrassende ontknoping.

Dit boek is het eerste in een serie over Bureau MaRiT. Op de voorkaft staat vermeld dat het een spannende Rotterdamse detectivereeks met een vleugje romantiek is. Tja, het Rotterdamse is dan inderdaad waar, maar spannend is het boek in geen geval. Ook dat vleugje romantiek is ver te zoeken.

ED Gerritsen heeft wel geprobeerd om het boek spannend te maken, maar dat is volkomen mislukt. De meeste hoofdstukken probeert ze af te sluiten met een paar 'spannende' zinnen, maar helaas, daarin is ze dus niet geslaagd.

Het karakter van Marit Johansen is redelijk goed uitgewerkt en de lezer komt in het verhaal wel meer over haar te weten. De andere twee personages, Dix Boeks en Jack Stevens, worden veel minder uitvoerig uitgewerkt, dus over hen kom je niet al te veel te weten.

Echt onprettig om te lezen is het boek niet, maar het heeft geen enkele diepgang. Daarbij valt Vermeulen ook nogal eens in herhaling. Dat begint op den duur wel storend te werken. Door het ontbreken van de broodnodige spanning, de herhaling en de oppervlakkigheid van het verhaal is het boek zeker geen hoogvlieger. Een leuk tussendoortje voor een regenachtige dag. Meer is het zeker niet.