Boeiende psychologische thriller

Alex North is het pseudoniem van een Britse auteur die eerder ook al onder een andere naam geschreven heeft. Voor het schrijven van De fluisterman, zijn debuut onder deze naam, werd hij geïnspireerd door zijn zoon, die op een dag opmerkte dat hij met ‘de jongen onder de vloer’ aan het spelen was. Verder wilde hij ook schrijven over vaders en zonen, en dan in het bijzonder over weduwnaars. Voordat hij begon met schrijven studeerde hij filosofie aan de universiteit van Leeds en werkte daar ook op de afdeling sociologie.

Schrijver Tom Kennedy heeft na de dood van zijn vrouw geen letter meer op papier gezet. Met zijn zoon Jake wil hij opnieuw beginnen en verhuist naar het plaatsje Featherbank. Twintig jaar eerder heeft een man die de Fluisterman werd genoemd vijf jonge jongens ontvoerd en daarna vermoord. Iedereen in het stadje leefde in angst tot hij werd gearresteerd en veroordeeld. De geschiedenis lijkt zich echter weer te herhalen, want ook nu verdwijnt een jongen spoorloos. Het gedrag van Jake wordt ook nog wat eigenaardiger, maar het lukt Tom niet om tot hem door te dringen. Tot er ook met Jake wat is gebeurd.

De fluisterman begint met een proloog in de vorm van een brief, of misschien wel de start van een verhaal, waarin iemand, het is dan nog niet bekend wie het is, zijn woorden richt aan Jake, zijn zoon. Voor de lezer betekent dit al meteen een licht spanningsveld, maar het zorgt er ook voor dat je nieuwsgierig wordt. Vervolgens wordt het verteld vanuit diverse perspectieven en dat van Tom Kennedy komt over alsof hij het rechtstreeks tegen de lezer heeft. Die heeft daardoor het gevoel bij het verhaal dat twee grote verhaallijnen heeft, betrokken te zijn. Deze subplots naderen elkaar steeds meer tot ze uiteindelijk samenvloeien. Dat zich daarbij een verrassende ontwikkeling voordoet is in wezen onvermijdelijk en zonder meer onverwacht.

De personages in het verhaal zijn alle interessant en worden voldoende uitgewerkt. Hoewel hij zeker niet de meest sympathieke is, is de seriemoordenaar Frank Carter, ook bekend als de fluisterman, wel iemand die intrigeert. Dat komt dan waarschijnlijk vooral omdat hij toch enigszins doet denken aan Hannibal Lecter uit de boeken van Thomas Harris. Bijzonder is ook Jake, hij lijkt bepaalde bovennatuurlijke gaven te hebben. Toch kan je bij zijn karakter ook wel wat kanttekeningen plaatsen. Hij is namelijk nog maar zeven jaar, maar doet soms uitspraken die niet bij zijn leeftijd horen. Dan krijg je de indruk dat de auteur zich niet helemaal in het doen en laten van een jongen van die leeftijd heeft verdiept.

Tot halverwege het verhaal heeft het nog niet veel spanning, het is vooral het mysterieuze dat een spanningsgevoel oproept. De eerste echte spannende situatie doet zich voor wanneer Tom zelf actie onderneemt om meer over de vorige bewoner van zijn nieuw gekochte woning te weten wil komen. Vanaf dat moment nemen de plotwendingen ook toe en wordt het verhaal nog wat interessanter dan het in wezen al was. North heeft hierbij duidelijk voor ogen gehad om bij de opbouw van het verhaal naar een climax toe te werken, wat hem overduidelijk ook gelukt is.

Met De fluisterman heeft North een boeiende psychologische thriller geschreven waarin de relatie tussen een vader en zoon een belangrijk thema is. Het moet wel heel raar lopen als we niets meer van deze auteur gaan horen.