Het draait om vermaak

Bart Debbaut is geen man van twaalf ambachten, dertien ongelukken. Zijn carrière is daarvoor te stabiel. Nadat hij eerst bankier was, is hij sinds 2011 bedrijfsleider in een herenkledingzaak. Toch heeft schrijven hem altijd geboeid was hij in 2003 co-auteur van een managementboek en schreef hij ook voor een aantal tijdschriften. In 2008 begon aan een thrillerserie met de inspecteurs John Leyssens en Mieke Van Cattendyck, waarvan Scherven het debuut was. In 2018 verscheen De Mol, zijn tiende boek. Dit boek is gebaseerd op het gelijknamige televisieprogramma, waarin hij zelf in 1999 deelnemer was.

Een nieuw seizoen van het populaire spelprogramma De Mol begint. Tien kandidaten, waaronder een saboteur, beginnen op een locatie in Frankrijk met het spel, dat op de eerste dag al in volle gang lijkt te zijn. Want een van hen, Mary-Ann, blijkt vlak voordat de opnamen beginnen te zijn verdwenen. De crew heeft dit niet gepland en moet daardoor improviseren zodat de opnamen toch door kunnen gaan. Zowel voor de deelnemers als de programmamakers loopt de spanning op. Want is er een echte saboteur aan het werk of hoort dit bij het spel?

Omdat het verhaal vanuit het perspectief van een aantal kandidaten verteld wordt, krijgt je als het ware mee hoe zij het spel ervaren, maar ook hoe ze het beleven. En in feite geldt dat ook voor de lezer, want of je het wilt of niet, onbewust ga je toch meedoen aan het spel en probeer je, net als de kandidaten, de mol te ontmaskeren. Dat duurt tot halverwege het verhaal. Want dan wordt al bekend wie de mol is en daarmee wordt meteen een groot deel van de spanningsboog weggehaald. Desondanks weet de auteur de lezer nog wel nieuwsgierig te maken. Naar de afloop. Dus dat spanningsveld blijft in ieder geval gehandhaafd.

Overigens moet De mol het niet hebben van een zinderende spanning. Ondanks dat die in de ontknoping wel weer wat toeneemt. Deze ontknoping lijkt toch enigszins gezocht en daardoor is dat einde wat minder bevredigend. Debbaut sluit het verhaal af met een epiloog die meer vragen oproept dan dat het antwoorden geeft. Misschien dat dat, onder het motto ‘niets is wat het lijkt’ bewust gedaan is, maar het zorgt er helaas wel voor dat het de lezer geen voldoening geeft en het verhaal nog niet af lijkt te zijn.

De verschillende personages die aan bod komen, worden niet uitvoerig uitgewerkt. Voor een boek als De mol is dat ook niet noodzakelijk. Net als bij het spelprogramma draait het hierin vooral om vermaak, maar dan wel van een soort waaraan de lezer plezier beleeft. Dat is Debbaut prima gelukt, want deze luchtig en in een vlotte stijl geschreven thriller is prettig leesbaar en niet al te ingewikkeld. Het idee om over het populaire spel een thriller te schrijven is origineel en omdat de auteur er zelf een keer aan deelgenomen heeft, kent hij de ins en outs. En daar heeft hij - terecht - dankbaar gebruikt van gemaakt. En dit alleraardige boek is daarvan het resultaat.