Niet dik, wel prettig

De dertiger Guylain Vignolles is een nogal onopvallende verschijning. Hoewel hij wel wat vrienden heeft, leidt hij, samen met zijn goudvis, een afgezonderd leven. Hij werkt bij een bedrijf dat boeken recyclet en reist daar iedere ochtend met de trein van 6:27 uur naartoe.

Guylain heeft een voorliefde voor boeken. Dit uit zich tijdens de reis naar zijn werk. Want iedere ochtend pakt hij een of meer boekbladzijden uit zijn versleten aktetas en begint te lezen. Hardop. Vooral voor zichzelf. Maar zijn medereizigers waarderen het en zien het als een prettige onderbreking van het dagelijkse verplaatsingsritueel. Op een dag vindt Guylain een usb-stick. De inhoud daarvan zorgt ervoor dat hij een doel krijgt en dat zijn tot dusver vereenzaamde leven gaat veranderen.

De voorlezer van 6:27 is de debuutroman van Jean-Paul Didierlaurent. Het belangrijkste personage in het boek is Guylain Vignolles. Vanaf het begin van het verhaal leef je mee met de eenzame, maar ook aandoenlijke en misschien zelfs wat ongelukkige Vignolles. Zijn enige geluk lijkt hij te vinden in het voorlezen van de losse bladzijden uit boeken die aan de kaken van de Zerstor 500, de monsterlijke boekenverslinder, zijn ontsnapt en door Vignolles heimelijk mee naar huis worden genomen.

Dankzij het voorlezen van de bladzijden wordt Vignolles door twee oude dames gevraagd om in een bejaardentehuis te komen 'optreden'. Vignolles accepteert dit en het voorlezen zorgt voor steeds meer vitaliteit bij de bejaarden. Zelfs zo veel dat er discussies ontstaan. Een mooie vondst van Didierlaurent.

De usb-stick die Vignolles gevonden heeft, blijkt van de achtentwintigjarige toiletjuffrouw Julie te zijn. De overeenkomsten in het werkzame leven van Guylain en Julie worden door Didierlaurent op een mooie manier vergeleken. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de stinkende brij die door De Zerstor 500 uitpoept wordt en het toiletbezoek van de klanten van Julie.

De naam Zerstor is overigens prachtig gevonden. Dit apparaat, dat in het boek Het Ding genoemd wordt, is van Duitse makelij en zorgt er met zijn stalen kaken voor dat boeken worden verslonden. Het Duitse woord zerstören betekent in onze taal verwoesten. En dat is precies wat Het Ding doet.

Het boek, dat niet al te dik is, leest erg prettig. De personages zijn stuk voor stuk bijzonder en dat maakt het lezen van het boek zeker de moeite waard. Hoewel het boek wel af is, laat het ook wat ruimte voor een vervolg open. Want een echt einde is er in feite niet. En misschien is dat ook wel goed.

Didierlaurent heeft met De voorlezer van 6:27 een prima debuut afgeleverd. Het maakt nieuwsgierig naar een opvolger. Die dan hopelijk wel wat dikker zal zijn.