Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Alsof het waargebeurd is

Kees van Duyn 01 juni 2018 Hebban Recensent
De Amerikaanse schrijfster Karen Dionne heeft, samen met haar man en dochter, vanaf 1974 drie jaar in de wildernis van Upper Peninsula, Michigan, geleefd. Hier heeft ze alle wetten van het oerwoud geleerd. De kennis die ze in die periode heeft vergaard, heeft ze voor een groot deel verwerkt in haar boek Dochter van het moeras, dat op 15 mei 2018 verschenen is. De filmrechten zijn hier inmiddels ook al van gekocht. Haar schrijversdebuut maakte ze in 2008 met Freezing point, dat werd genomineerd als beste debuut van dat jaar.

Op haar zestiende wordt Helena’s moeder ontvoerd en naar een afgezonderd moerasgebied gebracht. Daar leeft ze samen met haar ontvoerder. Twee jaar later wordt Helena geboren. Haar vader leert haar alle geheimen van de natuur en ze gaat steeds meer van haar omgeving en leefwijze houden. Ze heeft altijd van haar vader gehouden, tot ze erachter komt hoe hij werkelijk is. Twee decennia later ontsnapt haar vader uit de gevangenis en houdt zich in het moeras schuil. De enige die hem kan vinden is Helena. Want behalve hij is zij de enige die het moeras op haar duimpje kent.

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Helena. De ene keer is dit in het heden, de andere keer in het verleden. In het heden draait het vooral om het terugvinden van haar vader, maar ook wat de impact van zijn ontsnapping is voor haar gezin. Dat komt vooral doordat Helena de waarheid over haar leven in het moeras heeft achterhouden en dat ze vervolgens niet heeft overzien wat de verstrekkende gevolgen daarvan kunnen zijn. In de terugblikken naar het verleden vertelt ze over hoe ze in het moeras is opgegroeid, wat de relatie met haar ouders was, hoe ze als ‘samengesteld gezin’ hebben kunnen/moeten overleven en hoe ze het gebied verlaten heeft.

Hoewel die blik naar dat verleden zo goed als geen thrillerkenmerken heeft, heeft het daarentegen toch wel een spanningsboog. De lezer wordt namelijk al vanaf het begin nieuwsgierig gemaakt en doordat er steeds een kleine hoeveelheid informatie wordt prijsgegeven, blijft dat gevoel van nieuwsgierigheid tot de ontknoping aanhouden. Dionne heeft kundig gebruik gemaakt van haar persoonlijke ervaring in de wildernis. Terecht natuurlijk. En doordat ze dit gedaan heeft, leest het verhaal voor een groot deel alsof het werkelijk gebeurd is. Dat de lezer zich ook nog eens kan identificeren met de personages, zelfs die van haar vader, is daarop ook van invloed.

De bijzonder toegankelijke schrijfstijl van de auteur maakt dat het boek uitermate vlot en prettig leest. Dat het verleden geen echte spanning heeft, is geen enkel probleem. Het verhaal van het heden heeft dat wel, vooral wanneer de ontknoping steeds dichterbij komt en ze de confrontatie met haar vader aangaat. Dan heeft het verhaal ook een aantal verrassende plotwendingen, wat het nog een stukje interessanter maakt. Door de opzet van het verhaal heeft het ruim voldoende diepgang en zijn de personages prima uitgewerkt.

Dochter van het moeras heeft zowel de kenmerken van een roman als van een thriller, hoewel de laatste in wet wat mindere mate. Dat neemt echter niet weg dat het een interessant, boeiend en onderhoudend boek was. Waarbij Dionne fragmenten uit het sprookje van Andersen, De dochter van de moeraskoning, handig en toepasselijk in het verhaal heeft verwerkt.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Kees van Duyn