Over liefde en relatie

Voordat Matthijs Kleyn bekend werd als televisiepresentator werkte hij achter de schermen en was de bedenker van diverse televisieprogramma's. Eenmaal op televisie presenteerde hij onder andere Hart van Nederland en RTL Boulevard. Voor dat laatste programma schreef hij ook columns op hun website. Later was Kleyn te zien in De Wereld draait door als jakhals Thijs. Als auteur is hij nog niet zo bekend. In 2011 verscheen zijn debuutroman Vita, een deels autobiografische roman. Vijf jaar later, in 2016, is zijn tweede boek, Ik zie je, uitgegeven.

Fender en zijn vriend Philip zitten op een terras van een Amsterdams café wanneer hij Lisa ontmoet. Het eerste contact wordt gelegd doordat hij een sms-bericht ontvangt: Ik zie je. Al snel trekt Lisa bij Fender in en lijken ze niet meer zonder elkaar te kunnen. Fender heeft een aantal tegenslagen te verwerken gekregen: zijn vader komt te overlijden, zijn videotheek loopt niet goed en nog niet zo lang geleden heeft hij zijn ex-vriendin aan de kant gezet. Na zijn ontmoeting met Lisa ziet hij alles weer van de zonnige kant, hoewel het hem wel wat tegenstaat dat ze drugs gebruikt en vaak op stap is. Toch is hij doodsbenauwd haar kwijt te raken.

De eerste zin in het boek, 'In een reflex schiet mijn hand naar mijn broekzak, maar blijft erboven hangen.' zet je in feite meteen al aan het denken. Want wat doet die hand daar, zit er wat in die broekzak of gaat de hand er met een andere reden naartoe? Eigenlijk heeft het boek je al vanaf dat moment te pakken, wil je zo snel mogelijk verder lezen en lijkt het verhaal al niet meer stuk te kunnen. Het is knap als een auteur dat effect met één zin kan bereiken.

Het boek is onderverdeeld in drie delen: Zie, Je en Me. Een leuke vondst en in combinatie met de titel Ik zie je gaan deze drie woorden verder dan op het eerste gezicht, maar ook afzonderlijk bekeken, lijkt. Het kan gelezen worden als: ik zie jou wel, maar zie jij mij wel? Wie het boek uitgelezen heeft, zal niet anders kunnen concluderen dan dat er toch nog wel enige onzekerheid bij Fender heerst.

De roman, die erg prettig geschreven is en daardoor ook vlot leest, gaat voor een groot deel over liefde en relatie zonder dat het boek het karakter heeft van een liefdesroman. Liefde kan in dit opzicht trouwens erg breed worden gezien, want naast hartstocht en genegenheid maakt de liefde voor film en muziek ook deel uit van het verhaal. De verliefdheid tussen Fender en Lisa wordt beschreven met een gedoseerde hoeveelheid seks. Daarbij wordt het nergens echt platvloers zodat het zeker niet naar porno neigt.

De diverse personages spreken stuk voor stuk tot de verbeelding en worden realistisch neergezet. Ieder van hen heeft hun menselijke, maar ook enigszins onmenselijke kant. Ze staan volop in het leven, ieder op zijn of haar eigen manier. Dit zorgt, en dat gaat zeker op voor Lisa en Fender, soms voor wederzijds onbegrip.

Ik zie je heeft een buitengewoon verrassende ontknoping die je in de loop van het verhaal niet ziet aankomen. Het laat zien dat liefde niet eindig is, maar toont ook aan dat je er niet in moet doorschieten. Het eerste boek van Matthijs Kleyn werd door de pers al buitengewoon goed ontvangen. Het kan niet anders dan dat met deze roman hetzelfde gebeurt.