Geen onaardig verhaal

Toen de Vlaamse schrijfster Anja Feliers nog maar elf jaar oud was, overleed haar moeder. Op dat moment besloot om daar een keer een boek over te schrijven. Tien jaar later, in 1993, was dat boek een feit, maar het werd toen niet uitgegeven. Dat gebeurde, nadat ze het tot fictieve jeugdroman had bewerkt, pas in 2004. Dit titel van dit debuut was Donkere kamers. Hierna schreef ze nog een aantal romans voor de jeugd, maar omdat de verhalen te heftig werden, is ze overgestapt naar het op volwassenen gerichte thrillergenre. Binnen dit genre debuteerde ze in 2010 met Verleid me. De nieuwste thriller Kwijt, waarin Kathleen Verlinden opnieuw een rol speelt, is in 2016 verschenen.

Sylvie, die haar moeder op jonge leeftijd is verloren, is een succesvol fotomodel, maar ook presentatrice van populaire talkshow op de radio. Als ze op een avond haar show presenteert, krijgt ze een anonieme luisteraar aan de telefoon die haar confronteert met het verlies van haar moeder waardoor het verdriet weer bovenkomt. Deze luisteraar, een vrouw, vertelt in de uitzending dingen die niemand kan weten. Ondertussen heeft Josje, de zevenjarige en zo goed als blinde dochter van Sylvie, haar eigen problemen. Ze krijgt 's nacht regelmatig bezoek van een vrouw die zegt dat ze haar oma is. Om alles beter te kunnen begrijpen maakt Sylvie voor haarzelf, maar ook voor Josje een afspraak bij psychologe Kathleen Verlinden. Kathleen helpt haar, maar heeft ook haar eigen problemen die ervoor zorgen dat voor een moeilijke keuze komt te staan.

Het verhaal, dat uit drie delen bestaat, wordt vanuit het perspectief van een aantal personages verteld, maar de belangrijkste zijn Sylvie, Kathleen en in wat mindere mate Josje. Dat van Katheen is in de ik-vorm geschreven en dat van de overige personages over het algemeen in de derde persoon. Om te voorkomen dat de wisseling tussen de diverse personages verwarrend kan zijn, heeft Anja Feliers ervoor gekozen boven ieder hoofdstuk de naam van degene uit wier of wiens perspectief het wordt verteld te vermelden. Dit werkt verhelderend.

In principe is Kwijt een thriller, maar eigenlijk is het meer dan dat. Want ook psychologische aspecten komen in het boek naar voren en Feliers geeft de lezer de indruk dat het bovennatuurlijke eveneens een rol in het verhaal speelt. Deze drie elementen zorgen ervoor dat het boek een redelijk goede mix van spanning, diepgang en zelfs wat geheimzinnigheid heeft. Daarnaast heeft het een aantal onverwachte ontwikkelingen waardoor de lezer af en toe op het verkeerde been wordt gezet. Vooral aan het eind van het verhaal, waar het wat zoetsappig dreigt te worden, komt een verrassende plotwending goed tot zijn recht.

Toch zijn er ook wel wat kritische kanttekeningen bij het boek te maken. Josje is zeven jaar, maar de dialogen van haar horen niet bij een kind van deze leeftijd. Ondanks dat van het meisje wordt gezegd dat ze slim is. Ook lijkt het dat Josje niets van de 'boze' buitenwereld te weten mag komen. Sylvie doet te veel aan overbescherming. Dit komt toch wat onrealistisch over. Helaas was het ook vrij snel duidelijk wie werkelijk niet te vertrouwen is. Het waarom van deze onbetrouwbaarheid was daarentegen dan weer niet voorspelbaar.

Het verhaal van Kathleen blijkt een vervolg te zijn van voorgaande boeken. Desondanks is het heel goed mogelijk om Kwijt als zelfstandig verhaal te beschouwen. Wil je echter weten hoe ze zich vanaf de eerste thriller heeft ontwikkeld, dan verdient het aanbeveling om ze in volgorde te gaan lezen. Kwijt is in ieder geval geen onaardig verhaal geschreven in een vlotte en prettig leesbare stijl.