Aardig tussendoortje

Variaties op een thema. Dat is wat sneeuwstorm en amandelgeur is. Een beetje Gosford Park en een beetje Hercule Poirot zorgen ervoor dat dit niet het meest originele boekje is.

Waarom Läckberg ervoor gekozen heeft om een dergelijk dun boekje te schrijven, weet ik niet. Misschien dat het al wat uitgekauwde thema hier wel debet aan is.

Het boekje zelf is aardig om te lezen. Het heeft echter niet de spanning die een sterke thriller moet én kan hebben. De meeste spanning wordt veroorzaakt door de intriges binnen de niet al te vriendschappelijke familieband.

Sneeuwstorm en amandelgeur is geen boek waar je eens goed voor gaat zitten. Nee, het is gewoon een aardig tussendoortje.