Geen onaardig debuut

Een weddenschap was er de aanleiding van dat Carina van Leeuwen met schrijven is begonnen. Dit leidde er vervolgens toe dat in 2014 haar thrillerdebuut Vuurproef verscheen. Dat eerste boek maakt deel uit van de serie Unit Plaats Delict waarin forensisch inspecteur Renée Spaan een centrale rol heeft. De inspiratie van de schrijfster put ze uit haar ervaring als forensisch rechercheur, een functie die ze jarenlang heeft uitgeoefend. Sinds 2006 werkt ze als forensisch coördinator in het Cold Case team van de politie Amsterdam. Daarnaast geeft ze ook diverse masterclasses over forensisch onderzoek en vertelt ze over haar werk.

Renée Spaan is forensisch rechercheur bij de politie Den Haag en ze is gek op haar werk. Privé heeft ze het moeilijk omdat de vriendin waarmee ze samenwoonde zelfmoord heeft gepleegd. Veel tijd om dit te verwerken heeft ze niet, want op een rangeerterrein van de spoorwegen wordt het lichaam van een man gevonden. Eerste onderzoek wijst uit dat de man eerst neergeschoten en daarna in brand gestoken is. Nader onderzoek leiden Renée en haar collega's naar een afgelegen villa, waar ze een behalve kogelhulzen er ook een lijk aantreffen. Ze komen erachter dat de man op het rangeerterrein, door de pers inmiddels tot barbecueman gebombardeerd, een bekende Haagse crimineel is. Renée krijgt daarnaast ook nog te maken met een verdacht sterfgeval. Een oudere vrouw lijkt een natuurlijke dood te zijn gestorven, maar daar bestaan twijfels over. Zal het lukken om beide zaken op te lossen?

Vanaf het begin is al te merken dat Van Leeuwen weet waarover ze het heeft en dat ze haar forensische ervaring als inspiratiebron voor dit boek heeft gebruikt. Het jargon, de dialogen en de humor komen daardoor levensecht over en zorgen ervoor dat het verhaal een hoog realiteitsgehalte heeft. Door de aard van de werkzaamheden van Spaan geeft het de lezer ook een interessant kijkje in de wereld van de forensische recherche. Door dit uitvoerig te beschrijven is Vuurproef in wezen een verhaal over een politieonderzoek en alle problemen die daarbij om de hoek komen kijken.

Naast de verhalen over de dode man op het rangeerterrein en de dood van de oudere vrouw is er in feite nog een derde verhaal. Dat is dat over het privéleven van Renée Spaan. Dit wordt vrij uitvoering uitgemeten. Reden daarvan zal zijn dat dit een eerste kennismaking met haar personage is. Een nadeel is dat dit ten koste gaat van de eigenlijke opzet van het boek: het oplossen van een of meer misdaden. Deze lijken wat onder te sneeuwen door de persoonlijke problemen van de forensisch rechercheur.

Vuurproef is wel een vlot geschreven en erg gemakkelijk leesbaar verhaal geworden. Met Renée Spaan en eigenlijk ook haar collega en tactisch rechercheur Meindert Wijbenga heeft Carina van Leeuwen twee interessante personages gecreëerd die de andere boeken van deze serie zouden kunnen dragen. Hopelijk zijn in die boeken ook het te veelvuldig gebruikte woord 'polderklodder', het overdreven verklaren van de letter 'S' in de naam van politiechef Loretta S. Bloembergen en het buitengewoon vele gegrinnik van de politiemensen grotendeels verdwenen.

Ondanks de ontbrekende spanning en de zo goed als ontbrekende verrassingen is het debuut van Carina van Leeuwen zeker niet onaardig. Als deze elementen in de volgende delen wel aanwezig zijn en de auteur wat minder in herhaling valt, kunnen deze met gemak boven het gemiddelde uitstijgen.