Spion of een vorm van aandachttrekkerij?

Het boek begint met de executie van Mata Hari. Haar misdaad? Spionage.
Door middel van brieven aan haar advocaat komen we te weten wie deze opmerkelijke vrouw was.
Mata Hari, geboren als Margaretha Zelle, zocht altijd een manier om hogerop te geraken. Na de verkrachting op school door haar directeur is ze getrouwd met een Officier in het Nederlandse leger. Na hun trouwen verhuisden zijn naar Indië. In de hoop meer van de wereld te ontdekken. Daar leert ze de kunst van het exotisch dansen.
Dit brengt haar naar het vooroorlogse Parijs waar ze, door middel van 'contact' met de elite probeert om hogerop in het leven geraken. Ondertussen breekt Wereldoorlog 1 uit. Mata Hari haar carrière gaat bergafwaarts. Ze is niet meer van de jongste, ook niet meer van de knapste. De mensen hebben geen geld meer om naar voorstellingen te gaan. Dan ontmoet ze een Duitser die haar het beloofde land belooft. Zij gaat mee naar Duitsland. Maar daar toegekomen merkt ze dat men andere bedoelingen met haar heeft. Het boek laat in het midden of zij wel of niet gespioneerd heeft. Feit blijft dat ze bij haar terugkomst haar ‘diensten’ aan de Fransen aanbood.
Dit was ook haar doodsteek. De neiging om te liegen en zichzelf belangrijker maken dan ze was heeft er voor gezorgd dat ze op 15de oktober 1917 op het executieterrein stond.
In een periode waar het moraal van de bevolking en de troepen zo laag was, had de Franse regering een voorbeeld nodig. Iets om de slagkracht van de Franse troepen te tonen en zo de aandacht af te leiden van de vele duizenden jonge slachtoffers op het slagveld.

Ik vond het een aangenaam boek, maar ik had op meer feiten gehoopt. Daardoor hoopte ik een beter inzicht in haar leven te krijgen.