De vierde overvaller heeft mij van de eerste tot de laatste letter niet losgelaten. De inleiding was niet te lang, waardoor je je meteen midden in de ‘toevallige’ feiten waande. Deze feiten blijven zich opstapelen tot er een hele hoop mysteries ontstaan. Je wordt zodanig meegesleept in het verhaal dat je denkt alles te weten; de dader, de oplossing,…
Natuurlijk is het boek niet zo voorspelbaar als het lijkt. En dit maakt het einde zo prachtig. Het raadsel wordt niet opgelost, alles blijft gehuld in mysterie. Het boek blijft hierdoor spannend en boeiend tot de allerlaatste letter. De misdaad wordt opgelost, maar brengt op zijn beurt een nieuw mysterie met zich mee.
De schrijver weet deze gebeurtenissen magnifiek te schetsen. Er wordt bijvoorbeeld niet veel verteld over de omgeving en toch is het een kleine moeite om het mij levendig voor te stellen. De woonkamer, waar ik zat te lezen, veranderde wanneer ik het boek opende als bij toverslag in een echte ‘crime scene’.
De personages hadden beter uitgewerkt kunnen worden maar ik had hier geen behoefte aan. De belangrijkste kenmerken van de hoofdpersonages worden uitvoerig beschreven en met de rest kan je je fantasie de vrije loop laten.
Ik heb veel plezier beleefd aan het lezen van het boek. Ook mijn interesse naar andere werken van deze schrijver is aangewakkerd.