Geen woorden voor Donkerblauwe Woorden

Van Cath Crowley had ik al een keer gehoord door Graffiti Moon, dus toen ik dit boek zag bij de winacties van Hebban was ik al benieuwd en nadat ik het eerste hoofdstuk had gelezen móést ik verder lezen. Ik deed mee en ik won het! Donderdag heb ik het uitgelezen en nog steeds blijft dit verhaal in mijn hoofd rondspoken.

De flaptekst en de genres waar dit boek bij hoort geven het gevoel alsof Donkerblauwe Woorden alleen over romantiek gaat, maar dat is helemaal niet zo. Het gaat over veel meer dan dat. Over boeken, boekhandels, de dood, tweede kansen en ja, ook de liefde, maar dat is (naar mijn mening) niet het belangrijkste waar dit boek om draait. Oké, misschien een beetje, maar het gaat ook over heel veel andere dingen.

Vergeleken met Graffiti Moon is Cath Crowley veel beter geworden in het schrijven van boeken. Niet dat dat boek niet goed is, maar dit boek is gewoon veel origineler en beter en hartverscheurender. Bij Graffiti Moon had ik het gevoel dat het een silly boek was (ik weet even niet hoe je dat zegt in het Nederlands). Donkerblauwe Woorden lijkt dan op de grote zus die veel meer dingen heeft meegemaakt. En veel meer pijnlijke dingen.

Tijdens het lezen van dit boek heb ik dan ook meerdere keren moeten huilen en dat het vooral afspeelt in een boekhandel met personages die van boeken houden heeft er denk ik ook voor gezorgd dat ik nog meer van dit boek houd. Nee echt, ongeveer twee derde van het boek speelt zich af in een tweedehands boekhandel en beide hoofdpersonen lezen boeken. Ik moet wel zeggen dat ik geen van de boeken heb gelezen die genoemd werden, al ken ik ze wel bijna allemaal.

Henry gedroeg zich af en toe een beetje irritant, maar vreemd genoeg stoorde ik mij daar niet aan, omdat ik het boek al goed vond. Ik denk dat dit het enige is wat wat minder is aan dit boek.

De vormgeving van dit boek is ontzettend mooi. De cover is blauw en ik houd van blauw, de lettertype is mooi, de titels van de hoofdstukken zijn mooi (al kwam ik pas halverwege het boek achter dat het de titels waren van de hoofdstukken, ik dacht dat het gewoon mooie quotes waren. Oeps.), de schrijfstijl is mooi. Kortom, alles is mooi. Dit boek stimuleert ook nog eens een ding: schrijven in boeken. Waarschijnlijk schrik je hier heel erg van, omdat je je boek zo netjes mogelijk wil houden (dat heb ik dan), maar in dit boek kom je erachter dat het eigenlijk best wel leuk is als je ziet dat er in een boek is geschreven. Je leest namelijk wat iemand anders dacht terwijl die het boek las, of gewoon omdat diegene iets wilde opschrijven wat helemaal niets te maken heeft met het boek. Interessant, toch?

Het is beste is om Donkerblauwe Woorden te lezen zonder veel idee te hebben waar het over gaat, omdat je dan verrast wordt. Ik ben blij dat Young & Awesome dit boek aangekocht heeft zodat ook Nederland van dit boek kan genieten. O ja, en dit boek is extra bijzonder omdat het niet in de VS of Engeland afspeelt, maar in Australië. Ja, Australië, aan de andere kant van de wereld.

Raad ik je aan om dit boek te lezen? Ja! Als je van boeken houdt, hartverscheurende verhalen en boekhandels is dit hét boek om te lezen. Geen tijd om te lezen? De zomervakantie komt er aan, dus je hebt tijd genoeg! Heb je het niet zo met romantische boeken? Dit boek wordt (zoals ik eerder al zei) bestempeld als romantisch, maar dat is eigenlijk niet het belangrijkste waar dit verhaal om draait.

(Eerder verschenen op debookgeek.blogspot.nl)