Net zo John Green-achtig als TFIOS?

Nadat ik dit boek in een tweedehands boekhandel zag (Saint Georges in Berlijn, om precies te zijn) wist ik het: ik moest en zou het kopen. En dat deed ik ook. Diezelfde dag begon ik het te lezen en de volgende dag had ik het al uit. Maar ja, er zijn niet zoveel andere dingen die te doen zijn op een vakantie.

Voordat ik Looking for Alaska las had ik al onwijs veel dingen over dit boek gehoord. Sommigen vonden dit boek afschuwelijk en het super veel op Paper Towns lijken (of eigenlijk Paper Towns op Looking for Alaska, want LfA kwam eerder uit). Anderen vonden dit boek juist geweldig. En een klasgenoot vertelde me dat dit verhaal niet zo vrolijk was als ze had gedacht. Deze dingen bij elkaar zorgden ervoor dat ik hoge verwachting kreeg van dit boek. En toch. Ik werd verbaasd.

De hoofstukken gaan zo: "136 days before", "128 days before", enzovoorts. Ik had al een idee waar dit naar zou lijden (kijk maar naar de Nederlandse titel) en het bleek ook nog te kloppen!

Op Let it Snow na heb ik nu alle boeken van John Green gelezen en ik zou zeggen dat Looking for Alaska op nummer twee staat van zijn ranglijst, achter An Abundance of Katherines. Mijn hele lijst zet ik ooit nog op een aparte blogpost, maar nu heb ik wel een beetje het idee geschapen waar dit boek staat.

Looking for Alaska is verdeeld in twee delen. Before en After. Ik moet toegeven dat ik Before een stuk interessanter vond dan After, maar dat kwam vooral doordat Miles in het laatste gedeelte van het boek nogal irritant was.

Die vergelijking met Paper Towns begrijp ik wel, alhoewel ik beide verhalen nogal van elkaar vind verschillen. Paper Towns heeft echt dat road trip-achtige soort verhaal terwijl dit boek meer emotioneler is.

De titel begrijp ik niet echt. Nou ja, wel dat het niet letterlijk wordt bedoeld (want eerst dacht ik dat het wel zo was), maar Alaska wordt niet echt gezocht. Niet letterlijk, maar ook niet echt figuurlijk. Wel wordt hier Alaska als persoon bedoeld en niet de staat.

Omdat dit het debuut is van John Green had ik niet zoveel verwacht van de schrijfstijl. Daarom was ik redelijk verbaasd toen ik glimpjes opving van zijn schrijfstijl die in AAOK en TFIOS voorkomt en bij Paper Towns totaal miste. En daarom geef ik dit boek vijf sterren.

Looking for Alaska raad ik aan alle John Green-fans aan (maar die hebben het waarschijnlijk al gelezen), contemporary-lezers en iedereen die zin heeft om een niet zo licht boek te lezen, oftewel een emotioneel boek (hoewel ik denk dat niemand echt zín heeft in zo'n boek).

(Eerder verschenen op debookgeek.blogspot.nl)