Een beetje too much

Onzichtbaar is het vierde boek in de reeks over de belevenissen van Sara Linton, Jeffrey Tolliver en Lena Adams in het stadje Grant County. Slaughters vorige drie boeken waren kaskrakers mede door haar frisse schrijfstijl en het gebruik van een portie ‘gedoseerd’ geweld.

Als twee gewapende mannen het politiebureau van Grant County binnenlopen en om zich heen gaan schieten, breekt enorme paniek uit. Een aantal aanwezigen wordt in koelen bloede doodgeschoten en ook een paar kinderen raken gewond. De twee mannen houden het bureau vanaf dat moment in gijzeling. Ook Jeffrey Tolliver en Sara Linton bevinden zich binnen in het gebouw. Het is niet duidelijk wie de misdadigers zijn of welk doel zij beogen. Aan politieagente Lena Adams de taak om het gebouw als verpleegster te betreden en de gijzeling tot een goed einde te brengen. Maar of dat gaat lukken…?

Het is heerlijk om weer te lezen over Sara, Jeffrey en Lena. Ik ben een echt ‘seriemens’ en die van Karin Slaughter vind ik geweldig. Toch is Onzichtbaar het minste boek in de reeks. Slaughter grijpt in dit boek terug naar het verleden van Sara en Jeffry en maakt de lezer deelgenoot van hun beslommeringen toen ze elkaar net kenden. Broeierige geheimen uit het verleden schrijft ze naar een climax in het heden. Op zich knap gedaan, maar het komt de spanning niet altijd ten goede. Bloedstollende scènes worden soms om zeep geholpen omdat de uitkomsten hiervan al besloten liggen in de voorgaande boeken in de serie. Dat is jammer. Als je dit boek leest zonder de voorgaande delen te kennen, maakt het denk ik meer indruk.

Wat mij betreft hadden de scènes in het heden wat meer de overhand mogen krijgen. Het kijkje in het verleden is soms echt te langdradig. Verder vallen er in dit boek net iets te veel lijken uit de kast om het geheel geloofwaardig te maken. Er gebeurt wel erg veel in kleine plaatsjes al Sylacauga (geboorteplaats Jeffrey) en Grant County. In de realiteit concentreert de misdaad zich niet zo overweldigend op één plaats als in de boeken van Slaughter. Conclusie: een beetje too much van alles, maar over het algemeen toch een aardig boek om te lezen. Slaughters hoofdpersonen blijven hartverwarmend.