Hebban recensie
Huiveren met Gerritsen
Voormalig internist Tess Gerritsen is enorm populair in eigen land. Ook in Nederland doet haar serie rondom patholoog anatoom Maura Iles en rechercheur Jane Rizolli het goed. Zustermoord is het vierde deel in de bloedstollende serie.
Stel je voor: je bent op vakantie geweest en rijdt naderhand nietsvermoedend weer je eigen straat in. Voor je huis wemelt het van de politiemensen en er staat een vreemde auto. Je stapt uit en al je buren krijgen bijna een toeval als ze je zien, alsof je een levende dode bent. Maura Iles snapt niet waarom iedereen zo paniekerig op haar reageert en haar vervolgens opgelucht in de armen sluit. Als ze goed om zich heenkijkt ziet ze dat de auto die voor haar huis staat kogelgaten vertoont en dat er een lijk inzit. Maura heeft in haar leven al genoeg slachtoffers van moord gezien, maar dit lijk ontneemt haar de adem. Ineens snapt ze waarom iedereen haar zo vreemd aankijkt. De vermoorde vrouw lijkt als twee druppels water op haar. Als ze niet beter wist, zou ze denken dat het haar tweelingzus was
Tess Gerritsen heeft in Zustermoord haar fantasie weer de vrije loop gelaten door Maura Iles de autopsie op haar evenbeeld te laten bijwonen. Deze gruwelijke openingsscène zet de toon voor de rest van het boek. De prettige hoofdpersonen nemen je moeiteloos mee door het verhaal dat soms rustig kabbelt. Op de juiste momenten wordt een enorme mokerslag uitgedeeld waardoor het verhaal nergens verslapt. Psychologische spelletjes, bloeddorstige moordzucht, familiedrama en wat romantiek zijn in goed afgemeten porties door het boek verweven. In de finale trekt Gerritsen haar trukendoos nog even flink open en krijgen zowel de lezers als de hoofdpersonen de ene na de andere schok te verwerken. De ontknoping biedt weer voldoende ruimte voor een spannend vervolg in de serie. Er is maar één conclusie mogelijk: Zustermoord is een zorgvuldig opgebouwde thriller met een flinke dosis venijn in de staart. Huiveren met Gerritsen is bij elk nieuw boek inmiddels?regel en geen uitzondering.
Stel je voor: je bent op vakantie geweest en rijdt naderhand nietsvermoedend weer je eigen straat in. Voor je huis wemelt het van de politiemensen en er staat een vreemde auto. Je stapt uit en al je buren krijgen bijna een toeval als ze je zien, alsof je een levende dode bent. Maura Iles snapt niet waarom iedereen zo paniekerig op haar reageert en haar vervolgens opgelucht in de armen sluit. Als ze goed om zich heenkijkt ziet ze dat de auto die voor haar huis staat kogelgaten vertoont en dat er een lijk inzit. Maura heeft in haar leven al genoeg slachtoffers van moord gezien, maar dit lijk ontneemt haar de adem. Ineens snapt ze waarom iedereen haar zo vreemd aankijkt. De vermoorde vrouw lijkt als twee druppels water op haar. Als ze niet beter wist, zou ze denken dat het haar tweelingzus was
Tess Gerritsen heeft in Zustermoord haar fantasie weer de vrije loop gelaten door Maura Iles de autopsie op haar evenbeeld te laten bijwonen. Deze gruwelijke openingsscène zet de toon voor de rest van het boek. De prettige hoofdpersonen nemen je moeiteloos mee door het verhaal dat soms rustig kabbelt. Op de juiste momenten wordt een enorme mokerslag uitgedeeld waardoor het verhaal nergens verslapt. Psychologische spelletjes, bloeddorstige moordzucht, familiedrama en wat romantiek zijn in goed afgemeten porties door het boek verweven. In de finale trekt Gerritsen haar trukendoos nog even flink open en krijgen zowel de lezers als de hoofdpersonen de ene na de andere schok te verwerken. De ontknoping biedt weer voldoende ruimte voor een spannend vervolg in de serie. Er is maar één conclusie mogelijk: Zustermoord is een zorgvuldig opgebouwde thriller met een flinke dosis venijn in de staart. Huiveren met Gerritsen is bij elk nieuw boek inmiddels?regel en geen uitzondering.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Kim Moelands
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
