Als de adelaar naar het einde vliegt

Als de adelaar jaagt verteld het verhaal van centurio Macro en zijn optio Cato. Na een reeks overwonnen veldslagen kunnen zij bijkomen van alle spanningen en gevechten. Maar wanneer het bericht komt dat de vrouw en kinderen van generaal Plautius zijn ontvoerd door Druïdesekte en eisen dat hun gevangenen in vrijheid worden gesteld, is iedereen weer paraat. Lukt het Marco en Cato om het gezin van de generaal op tijd te bevrijden?

Ik heb dit boek mogen lezen voor de thrillerleesclub. Waar ik mij meteen al over verbaasde, na het lezen van de achterflap, was dat dit boek het genre thriller draagt. Ik kon me daar totaal geen voorstelling bij maken, maar was uiteraard bereid om mij te laten verassen door het verhaal.

Wat opvalt in het verhaal is dat alle rangen, rollen, en de omgeving uitvoerig zijn beschreven door Scarrow. Je kan merken dat hij veel tijd en moeite heeft gestoken in zijn onderzoek naar deze tijd.
Ik ben daarentegen geen deskundige maar die indruk wekt Scarrow bij mij zeker wel.

Erg handig is het lijstje voorin het boek, waarin je, waar nodig, dingen even kan teruglezen.

Het eerste deel van het boek draait vooral om veldslagen, die naar mijn mening, erg uitvoerig worden beschreven, soms iets TE. Het gevoel van 'Ja nu weet ik het wel' werd mij meerdere keren opgedrongen.

Halverwege het boek, miste ik echter nog steeds het echte thriller element, en kreeg ik steeds meer de vraag komt dat nog wel? Voor mij was het nog steeds een oorlogsverhaal, mooi geschreven, maar geen thriller.

Dit gevoel heeft mij jammer genoeg nooit verlaten en zo ben ik het boek dan ook geëindigd.

Mijn conclusie is dat het een mooi geschreven oorlogsverhaal is, waarin de schrijver aandacht heeft besteedt aan de detaillies om het inlevingsvermogen te vergroten. Maar voor mij mag het boek het genre thriller niet dragen.
Al met al geef ik het boek 3 sterren..!

Beoordeling voor de leesclub:

- Spanning: 3 punten, omdat ik totaal het thrillereffect mistte en je naar mijn mening al gauw het plot doorhad.
- Plot: 3 punten, omdat je al snel doorhad hoe het verhaal zou eindigen.
- Leesplezier: 4 punten, omdat ik mijzelf soms echt moest dwingen om verder te lezen.
- Schrijfstijl: 7 punten. De omschrijving van de personages, het legioen en de omgeving vond ik erg mooi.
- Originaliteit: 7 punten, omdat ik nog niet veel boeken hierover heb gelezen.
- Psychologie: 2 punten. Naar mijn idee was er niet echt sprake van een psychologisch aspect.

Eindoordeel: 4,3 punten.