Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

''Ik wilde voor altijd onderweg zijn zonder ooit aan te komen''

Kimmm 16 september 2017
In 'Niemand is verloren' lezen we hoe Elyria de beslissing neemt New York achter zich te laten en zonder wat te zeggen en zonder een concreet plan naar Nieuw-Zeeland te vertrekken. Eenmaal daar aangekomen lift ze het land door, ontmoet nieuwe mensen, maar wordt vooral geconfronteerd met zichzelf en de moeilijkheden die momenteel in haar leven spelen.

Ik ben gek op boeken waarin mensen op reis, op avontuur gaan. Dit boek was echter iets anders dan is verwacht had. Even voor de helderheid: als je op zoek bent naar een vrolijk reisverhaal, dan is dit niet wat je zoekt. Het is absoluut geen vrolijk verhaal. Zelfs niet een klein beetje vrolijk. Vooral als je al in een verdrietige bui bent, raad ik je aan ver van dit boek weg te blijven.

'Niemand is ooit verloren' is de debuutroman van Catherine Lacey en wat voor één! Het verhaal van Elyria intrigeert en langzaamaan komen we meer te weten over wat Elyria er toe dreef deze plotselinge en drastische beslissing te nemen. Het idee om alles achter je te laten en op pad te gaan klonk me bevrijdend in de oren, maar vanaf de eerste bladzijde kreeg ik vooral een beklemmend gevoel.
Zoals ik al zei: voor vrolijkheid en gezelligheid moet je verder kijken. Elyria zit behoorlijk met zichzelf overhoop, dat wordt al snel duidelijk. Het verhaal voelt aardig zwaarmoedig aan en weet soms zelfs een naar gevoel op te roepen bij de lezer.

Gewoonlijk ben ik niet van de zware verhalen, maar de prachtige manier van schrijven hield me aan het lezen. Catherine Lacey weet het verhaal enorm krachtig over te brengen via prachtige zinnen die soms regels lang doorlopen om de chaos en verlorenheid van Elyria uit te drukken.
Eén van mijn favoriete quotes:

'En ik wilde dat dit ogenblik bleef omdat ik alleen maar wilde lopen, geflankeerd door twee agentes, met een specifieke bestemming, ik wilde gewoon op weg ergens heen zijn, ik wilde voor altijd onderweg zijn zonder ooit aan te komen, want misschien was dat wel wat ik echt wilde: weggaan en weggaan en steeds maar blijven vertrekken en vertrekken, vertrekken en weggaan en weer vertrekken, onderweg zijn en nooit aankomen.'

en

'Bedankt, zei ik tegen de buschauffeur om te verhullen wat ik dacht, en een van de meisjes achterin riep: jij bent net zo erg, en mijn adem stokte ook al wist ik dat ze het niet tegen mij had en ik werd bang dat iets wat ik in de buschauffeur had gezien hetzelfde was als iets wat ik ook in mijzelf had gezien, dat ik net zo erg was als ikzelf. De buschauffeur zei: graag gedaan, en ik vroeg me af of hij wist wat ík had gedaan.'

En zo zijn er nog veel meer mooie passages die me wisten te raken.

Het verhaal is beklemmend, triest en zwaar. Gewoonlijk heb ik in een boek liever toch een klein beetje humor of hier een daar wat lichtpuntjes en optimistische en vrolijke passages, maar de schrijfstijl ik zo mooi en pakkend dat ik dit boek toch 4 sterren geef.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Kimmm