Prachtige vertelling, deze historische roman

Het verhaal vertelt het leven van Hildegard, die op 5 jarige leeftijd voor het eerst met oorlog te maken krijgt. Oorlog is een term, waarmee ze niet wil leven. Waarom kan het leven niet gewoon goed zijn, vraagt ze zich keer op keer af. De oorlog tekent haar leven dan ook flink: het familiekapitaal slinkt, ze moet als vrijwilligster helpen in het ziekenhuis en leert dan pas wat oorlog werkelijk betekent. Het raakt haar diep.
Een normale jeugd heeft Hildegard niet. Haar dromen over verliefd worden vervagen, wanneer haar vader besluit dat ze maar beter kan trouwen met zijn vriend Siegfried. Hoewel Hildegard er fel tegen is, besluit ze dat het toch het beste is. Samen met Siegfried en hun kinderen beleeft ze de Tweede Wereldoorlog in Berlijn. Een tijd van wanhoop, verdriet, ongeloof en ongeluk. Maar ook een tijd waarin een klein sterretje in haar leven komt.

Hildegard probeert samen met haar dochter te overleven en doet wat ze kan om gelukkig te worden. Het verhaal neemt je mee van Koningsberg naar Berlijn en vervolgens naar Zuid Afrika, via allerlei routes en verhalen.

Irma Joubert heeft dit prachtige verhaal op schitterende wijze neergeschreven. Er komen veel karakters in Hildegards leven, maar alleen de hoofdpersonen zijn duidelijk uitgewerkt. Dit maakt het een fijn verhaal om te lezen. Joubert beschrijft op prachtige wijze hoe Hildegard zich gevoeld moet hebben. Hoe ze zich keer op keer moest aanpassen aan situaties, waarin ze niet wilde zijn.

Ik vond het op een gegeven moment bijna jammer om verder te lezen, omdat ik het boek dan sneller uit zou hebben. Het verhaal heeft me meegenomen in een historische reis vol moeilijkheden, wreedheden, oplossingen en vreugde en verdriet naar het verre Zuid Afrika, waar Hildegard dan hoopt gelukkig te worden. Prachtig, ik kan het niet anders benoemen. Ik verheug me op de volgende delen!