Debuut met potentie

In haar debuutroman vertelt Mirte van Doornik het verhaal van twee zussen die moeten opgroeien met alleen een moeder. Een moeder, die bovendien meer oog heeft voor drank en vreemde snuiters dan voor de opvoeding van de kinderen. Dat klinkt als een zwaar boek, maar de auteur heeft gepoogd hier en daar humor in het verhaal te verwerken. Eerst uiteraard kinderlijk - als de zussen nog jong zijn - later wat cynischer als met het groeien van de jaren ook het besef groeit dat moeder niet de moeder was waarop je zou hebben gehoopt.

In veelal korte hoofdstukken schetst de auteur het beeld hoe de zussen uit elkaar groeien. Het laat zich raden dat de twee na verloop van tijd heel anders aankijken tegen de moeder die steeds meer de verbinding met een doorsnee leven lijkt te verliezen.

Het boek weegt af en toe teveel door op de moeder die tot het schrijnende aan toe haar huishouden, haar kinderen en haar omgeving betrekt in haar problemen. De thematiek is helaas soms te zwaar en te dik aangezet om nog grappen bij te kunnen maken. De humor, die gepoogd is in het verhaal te verwerken, verzuipt (!) dan ook tussen de vele tragische details. Ook komt van Doornik niet goed weg wat betreft de verhaallijnen zelf. Het boek, bestaande uit meerdere delen, doet soms iets te anekdotisch aan. Je wordt als lezer gedwongen om steeds zelf te bedenken wat er in de tussentijd is gebeurd, of wat de rol van bijfiguren precies is geweest. Soms helpt dat om een verhaal spannend te houden tot het einde, maar hier worden deze details uiteindelijk helemaal weggelaten. En dat wreekt zich uiteindelijk, want het verhaal is zo vooral geschikt voor lezers met een rijke fantasie.

Het is alsof je door een kijkgaatje naar iemands leven kijkt: je ziet het wel, maar niet helemaal om alles te weten. En in dit boek werkt dat tegen de beleving. Het einde bijvoorbeeld, nogal abrupt, had overal in het verhaal kunnen zitten. Aan de andere kant: had ons 100 bladzijden extra gegeven, want stilistisch zit het goed in elkaar. Mooie zinnen worden soms afgewisseld met opmerkelijke metaforen: er valt voor de fijnproever genoeg te genieten in dit boek. Wat er wèl staat is namelijk goed en soms poëtisch geschreven.

Is dit dan een debuut van formaat? Ja, voor een debuut is dit zeker geslaagd. De potentie tot meer is er absoluut, maar voor hetzelfde geld betreft het hier een eendagsvlieg vanwege de autobiografische achtergrond. Een volgend boek moet eigenlijk meer duiding geven over haar kwaliteiten als schrijver.