raar, vreemd verhaal

De kooi – het debuut van Josh Malerman
Ik had eigenlijk geen verwachtingen voor ik aan het verhaal begon. Ik heb van King nooit iets gelezen, maar wel films en de serie ‘under the dome’ gezien. Dus dat het daar mee vergeleken word maakte me wel nieuwsgierig. De kaft en de zwarte zijkant vind ik erg mooi bij het verhaal passen. De personages leven in duisternis, want buiten is iets. Zodra je het ziet wordt je gek en pleeg je zelfmoord. Alle ramen zijn dus dicht gemaakt met doeken, matrassen en/of hout. Geen daglicht mag binnenkomen. Als je toch naar buiten moet, voor bijv. water uit de put, dan moet dat geblinddoekt. Het verhaal volgt Malorie en twee kinderen van vier jaar, die gevlucht zijn uit hun huis en op weg zijn naar hopelijk een beter bestaan.
Het verhaal leest makkelijk weg, korte hoofdstukken en geen moeilijk taalgebruik. Je leest de hoofdstukken zo’n beetje om en om in heden en verleden. Boven de hoofdstukken staan 1 of 2 vogels, maar dat is willekeurig gekozen en heeft niets met het verhaal te maken. Er is gedurende het verhaal wel wat spanning, ene keer meer als de andere keer. Maar voor mij overheerst dat ik het een raar verhaal vind en dat ik vooral nieuwsgierig ben naar het wat of wie er dan buiten rondloopt en waar Malorie met de kinderen terecht komt. Een bizar, vreemd verhaal. 3 sterren omdat het verhaal wel goed in elkaar zit en de personages goed zijn neergezet. Verder vind ik het moeilijk uitleggen zonder iets te verklappen, dus lees en oordeel zelf zou ik zeggen.