Genieten met grote G!

Indigo – Sterre Carron

Indigo is het vijfde avontuur met hoofdinspecteur van de dienst moordzaken Rani Diaz. En net als de andere vier is het weer Genieten!

Korte inhoud:
De zestienjarige Vanja droomt dat haar broer Sebastian in levensgevaar is. Omdat ze vaker voorspellende dromen heeft gaat ze acuut op zoek naar Sebastian. Helaas komt ze te laat. Sebastian zou de nacht doorbrengen met zijn vriendin Elin. Nu is Elin ernstig ziek en Sebastian vermoord, hoe heeft dat kunnen gebeuren? Wie is daarvoor verantwoordelijk? Rani krijgt de taak om na te gaan wat er zich heeft afgespeeld in het 'glazen huis'.
Zoals altijd zet is zich voor 100 % in om de case zo snel mogelijk op te lossen. Er gebeuren echter rare dingen die zelfs haar angst aanjagen. En wat is de rol van Vanja, ze schijnt iedereen telkens een stap voor te zijn....
De schaarse vrije tijd die Rani tijdens de case heeft probeert ze optimaal te genieten van de meiden en Frederik. Een ontdekking uit het privéleven van haar partner/collega Bert Simons, maakt het erg lastig. Zal ze het geheim bewaren of open kaart spelen......

Mening:
De kaft vind ik erg mooi. Alleen de quote op de voorkant had er wat mij betreft niet op hoeven staan. Dan was het oog nog mooier uitgekomen.
De korte inhoud beloofd weer een spannend verhaal. En dat klopt! Al is de spanning goed gedoseerd, door Rani's privéleven is er ook een ontspannen sfeer. Juist die afwisseling zorgt dat ik erg genoten heb van Indigo. In mijn recensie van Mara benoemde ik het al, het totaal doet me denken aan tv-series als Castle, Bones of The mentalist. Zo zie ik het verhaal ook voor me. Omdat je Rani, haar team en gezin al kent is het een heerlijk weerzien. Ik heb dan ook bewust wat langzamer gelezen dan normaal. Voor je het weet ben je weer door het verhaal heen (ook al telt het 366 bladzijden) en duurt het weer een half jaar voor er een nieuw avontuur beschikbaar is. Wat op zich natuurlijk een knappe prestatie is om twee dikke boeken per jaar uit te geven van dit niveau, maar wachten duurt altijd lang. Als Nederlandse vallen me wel kleine taalverschillen op, zo drinken ze kraan'tjes'water, komen ze terug 'uit' vakantie en als ze belt word en onmiddellijk 'ingehaakt'. Zomaar drie willekeurige voorbeelden, die het verhaal zeker niet minder leuk/spannend maken. Ze zijn juist kenmerkend voor Sterre's eigen stijl. Door de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt en de taal waarin ze schrijft dicht bij haarzelf te houden, is het juist zo goed! Zoals altijd vallen alle puzzelstukjes op het laatst mooi in elkaar en is er weer een verrassende afloop waar duidelijk goed over nagedacht is. Dikke 5 sterren van mij.