Griezelrijm

Hond, Kat, Muis en Konijn wilden eens dapper zijn. Ze twijfelden lang, want ze waren bang. De Grompel is een akelige reus, maar is dat wel zo, heus? Ze gaan op ontdekkingstocht, hoewel dat gevaarlijk is en niet mocht. Ze dringen binnen in zijn huis, en wat ontdekken Hond, Kat, Konijn en Muis? Die Grompel, die valt wel mee, en dat alles in rijm, hoezee!  

In een griezelig huisje woont de Grompel, die bij de kinderen in de omgeving de kwalijke reputatie van een monster heeft, zo staat het tenminste in een boek. Niemand heeft hem ooit gezien, maar enkele vriendjes willen daar verandering in brengen: ze besluiten naar het huis te sluipen, het binnen te kruipen en op zoek te gaan naar dat monster. Tot ze hem ook vinden…  

Dit aardige prentenboek bouwt de spanning op naar het moment dat de kinderen eindelijk de Grompel leren kennen. Maar natuurlijk is de zogenaamd gevaarlijke Grompel juist een heel aardig monster, dat de kinderen zelfs redt als ze van de regenpijp vallen. Aan het niveau van de puistige enkels van de Gruffalo – nog zo’n rijmprentenboek over een dapper muisje en een monster – raakt dit boek echter niet. Daar is het te voorspelbaar voor.  

Niettemin zijn de tekeningen leuk en vol details, bijvoorbeeld wat er onder water te zien is, terwijl de vriendjes voorbij een vijvertje komen. Herkenbaar is de manier waarop de kinderen zichzelf oppeppen om hun nieuwsgierigheid te bevredigen. Auteur Claire Freedman zorgt voor enkele korte momenten van comic relief, bijvoorbeeld door Hond, Kat en Muis te laten opschrikken door Konijn, die wat later aansluit: alsof de Grompel hen al op de hielen zit.  

Zoals gezegd is het hele verhaaltje in rijm verteld. Vertaalster en bekroonde kinderdichteres Bette Westera heeft er een flinke klus aan gehad en heeft zich prima van haar taak gekweten:

‘Kijk ze gaan alle vier / door de donkere kier’, of ‘Is het huis al in zicht? / Zit de voordeur wel dicht?’ / Is de grendel kapot? / Zat het hek niet op slot?’

Al zijn sommige rijmen minder geslaagd: ‘Mag ik meedoen? / Doe maar net als de andere twee doen.’ Of ‘Hij stampt langs de trap naar beneden. / Wat een vreselijk monster, och heden…’  

Een fijn prentenboek om lekker griezelend voor te lezen, maar een klassieker als de Gruffalo zal het niet worden.