Bloedlijn is het eerste deel in een serie van Corine Hartman met Jessica (Jessy) Haider in de hoofdrol.

Na de dood van haar zoon en een daaraan verbonden gedwongen verlof gaat Jessy opnieuw aan het werk. Haar eerste zaak is de zelfmoord van een zestienjarig meisje, maar wel eentje die de nodige vragen oproept. Daarnaast is er ook de moordenaar van haar zoontje die de aandacht vraagt: een ontsnapte psychopaat die besloten heeft haar leven te ruïneren.

Bloedlijn is een vlot geschreven boek met een afwijkende rechercheur in de hoofdrol. Jessy doet de dingen op haar manier,vanuit haar overtuigingen en als dit niet volgens de regeltjes is, dan is het maar zo. Onsympathiek op het eerste zicht, weet ze gaandeweg toch de sympathie van de lezer te winnen. Het is een vrouw met een verleden en in dat verleden ligt ook haar waarheid. Een waarheid waar ze consequent aan vast houdt.

De verhaallijnen lijken op het eerste zicht weinig met elkaar te maken te hebben, maar op het einde komt alles mooi samen en zeker na een kleine twist blijf je met open mond achter. En met het gevoel dat alles nog moet beginnen.

Corine Hartman heeft met Bloedlijn de basis gelegd voor een veelbelovende serie. Ook al miste ik in dit deel toch wat spanning, de ontknoping doet je uitkijken naar het vervolg. Met de personages zit het goed en het gegeven op het einde maakt veel mogelijk. Benieuwd hoe Hartman dat verder gaat uitwerken.

Tot slot een boodschap aan de uitgeverij: laat bij de volgende druk de verwijzing naar Dexter achterwege ! Die is te goedkoop (veel gelijkenissen zijn er niet) en doet af aan de kracht van Jessica Haider. Vergeet Dexter, hier is Jessy …