Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Een God in ’t diepst van mijn gedachten

Kris 18 april 2016
Alex Boogers (1970) houdt van het gevecht. Als kind beoefende hij verschillende gevechtssporten en later werd hij zelfs begeleider van een wereldkampioene thaiboksen. Bovendien levert hij sinds zijn romandebuut ('Het boek Estee' – onder het pseudoniem M.L. Lee) zijn eigen gevecht als schrijver: om te durven zeggen wat hij wil zeggen, met zijn eigen stem en in zijn persoonlijke stijl.

In 'Alleen met de goden' volgen we Aaron Bachman vanaf de leeftijd van 9 tot 23 jaar. Tijdens deze bewogen periode bewandelt Aaron zijn hobbelige weg naar volwassenheid. Het is de zoektocht en strijd van een onbeduidend, ongewenst, eenzaam en verwaarloosd jongetje in een ‘naamloos gat’, dat zich vechtend voorbereidt om in een wereld vol uitdagingen zijn plaats te vinden. Het boek is vooral de weergave en de evolutie van het heftige innerlijke gevecht van Aaron: van “Het maakte dus niet uit wat ik deed. Er was toch niemand die het zag.” naar “Dat was mijn wapen en het werd tijd dat ik het ging gebruiken. Ik zou rammen, redden, vechten en beschermen. Ik zou mijn schaamte verliezen en (...) laten zien wat ik had geschreven.”

Er zijn verschillende ‘goden’ in Aarons leven. Als kind kijkt hij op naar zijn vader en zoekt hij steun bij zijn striphelden. Geleidelijk aan komt hij tijdens zijn adolescentie via andere leermeesters in contact met de ‘goden van het lichaam’ (de kickbokskampioenen) en de ‘goden van de geest’ (grote kunstenaars, vooral schrijvers). De quotes bij het begin van elk hoofdstuk verwijzen naar een aantal van die goden: Bukowski, Fante, Bruce Lee, Hemingway, en vooral samoerai Miyamoto Musashi (die ‘de weg van de goden’ volgt en streeft naar harmonie en eenheid tussen lichaam en geest). “Het maakt niet uit waar ze belanden, wie ze onderweg verliezen en hoe verlaten en onbegaanbaar die weg is. Ze voelen zich nooit eenzaam, want ze zijn alleen met de goden, door wie ze hun hele leven werden geplaagd en getreiterd met al die schimmen, beelden, woorden en ideeën, maar nu durven ze zich er eindelijk aan over te geven, en ze doen het, zonder spijt of angst.”

De strijd (in uiteenlopende gedaantes) is het belangrijkste thema van het boek; en er vallen veel klappen. Daarnaast komen er andere motieven aan bod, zoals het streven naar individuele vrijheid in een wereld waar alles gedetermineerd lijkt, het dualisme tussen lichaam en geest, en een reeks belangrijke waarden die Aaron tijdens zijn vorming tot mens leert te ontdekken en naar waarde te schatten: vriendschap, liefde, eerlijkheid, eer, respect, trouw.

Alex Boogers is geen literaire stilist: hij heeft een heel indringende, directe en pure schrijfstijl waarbij de kracht van de inhoud en de boodschap duidelijk primeert op de vorm. Deze stijl past in dit boek erg goed bij de personages en hun milieu: lyrische dialogen en beschouwingen horen immers niet thuis in deze harde, ruwe, zeer lichamelijke wereld. Er is wel een evolutie in de taal en stijl merkbaar: naarmate Aaron ouder wordt en meer kennis en geestelijke ervaring verwerft, worden zinsconstructie en woordgebruik een stuk dieper, complexer en genuanceerder.

Precies door deze directe, eigenzinnige stijl van Boogers is 'Alleen met de goden' een boek dat lezers heftig kan raken; het is ook een verhaal dat alleen op deze manier kan worden verteld. De gebeurtenissen in Aarons leven zijn impactvol, maar de schrijver neemt vooral de tijd om de innerlijke strijd, de twijfels en angsten van Aaron ongefilterd en haarfijn te verwoorden: Wie ben ik? Waar kom ik vandaan? Waar moet ik heen? Wat zal ik worden? En vooral: hoe? Stuk voor stuk spiegels die de lezer kunnen worden voorgehouden. 'Alleen met de goden' toont ons heel veel eenzaamheid, maar vooral ook de kracht van individualiteit: als we onze eigen weg kunnen vinden en volgen, dan is dat niet noodzakelijk de eenvoudigste weg, maar misschien wel de weg met de meeste voldoening. De opvallende manier waarop Alex Boogers het verhaal van Aaron in 'Alleen met de goden' brengt, is bijzonder rauw, kwetsbaar en daardoor ook juist heel krachtig. Dat maakt indruk, waardoor zijn eerdere (en volgende) boeken, na deze ontdekking, zeker op menig leeslijst zullen verschijnen.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Kris

Gesponsord

Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.