Lezersrecensie
indrukwekkende kroniek
Niet van hier
Auteur: Mira de Boer Uitgeverij Ark Media
Genre: Roman (2018) Recensente: Karin van de Ruit-Schouten
Zelden kom ik zo’n boeiende roman tegen. Het is zo’n puur en liefdevol geschreven verhaal, dat ik echt naar woorden moet zoeken om deze recensie te schrijven, zonder iets af te doen aan de schoonheid van deze kroniek.
Mira de Boer is de kleindochter van Marie, de hoofdpersoon van deze familiekroniek. Zij heeft deze roman geschreven. Dit is voor mij de eerste keer dat ik een boek van haar hand lees. Mira de Boer heeft een goed verzorgde roman afgeleverd. Op de kaft staat een foto van oma Marie. Voorin het boek zien we de familiestamboom. Achterin het boek vinden we een overzicht van familiefoto’s, zodat de personen in het boek een gezicht krijgen. Al een overzichtelijke, goed verzorgde roman met een duidelijke verhaallijn.
Maria Theresia (Marie) krijgt een beroerte en is totaal verlamd en opgesloten in haar lichaam. Ze ontwaakt in het ziekenhuis en kan alleen nog met haar ogen knipperen. Na verloop van tijd mag ze naar huis, maar ze kan niks anders meer, dan op bed liggen in afhankelijkheid van de verzorging door haar man Paul en haar dochters. Marie overdenkt haar hele leven, in de laatste fase van haar aardse bestaan. Ze heeft intens geleefd, wij worden meegenomen in haar levensverhaal.
Marie was een Nederlandse jonge vrouw uit Den Haag, die trouwde met haar Belgische neef Paul. Na hun huwelijk zijn ze neergestreken in het Belgische stadje Ninove. De familie van Paul woonde daar ook. In België vond je in die tijd vooral gezinnen van Katholieke komaf. Paul en Marie waren buitenbeetjes, omdat ze protestant waren. Marie was voor haar trouwen verpleegster van beroep. Omdat Marie dorpsgenoten vaak te hulp schoot met medische zaken, werd haar gezin wel geaccepteerd. Paul en Marie stichtten een groot gezin met 10 kinderen. Marie was de huisvrouw die voor de kinderen zorgde, wat beslist geen rozengeur en maneschijn was. De kroniek vertelt over vreugdevolle momenten, over de sleur van het leven als huisvrouw, over groot verdriet en alles wat daar tussenin zit. Ook krijgt de lezer een stukje geschiedenis van België mee. Het is een boeiende kroniek, die bij de oudere generaties herkenning zal geven en de jongere generatie een inkijkje geeft in het bestaan van onze voorouders
Auteur: Mira de Boer Uitgeverij Ark Media
Genre: Roman (2018) Recensente: Karin van de Ruit-Schouten
Zelden kom ik zo’n boeiende roman tegen. Het is zo’n puur en liefdevol geschreven verhaal, dat ik echt naar woorden moet zoeken om deze recensie te schrijven, zonder iets af te doen aan de schoonheid van deze kroniek.
Mira de Boer is de kleindochter van Marie, de hoofdpersoon van deze familiekroniek. Zij heeft deze roman geschreven. Dit is voor mij de eerste keer dat ik een boek van haar hand lees. Mira de Boer heeft een goed verzorgde roman afgeleverd. Op de kaft staat een foto van oma Marie. Voorin het boek zien we de familiestamboom. Achterin het boek vinden we een overzicht van familiefoto’s, zodat de personen in het boek een gezicht krijgen. Al een overzichtelijke, goed verzorgde roman met een duidelijke verhaallijn.
Maria Theresia (Marie) krijgt een beroerte en is totaal verlamd en opgesloten in haar lichaam. Ze ontwaakt in het ziekenhuis en kan alleen nog met haar ogen knipperen. Na verloop van tijd mag ze naar huis, maar ze kan niks anders meer, dan op bed liggen in afhankelijkheid van de verzorging door haar man Paul en haar dochters. Marie overdenkt haar hele leven, in de laatste fase van haar aardse bestaan. Ze heeft intens geleefd, wij worden meegenomen in haar levensverhaal.
Marie was een Nederlandse jonge vrouw uit Den Haag, die trouwde met haar Belgische neef Paul. Na hun huwelijk zijn ze neergestreken in het Belgische stadje Ninove. De familie van Paul woonde daar ook. In België vond je in die tijd vooral gezinnen van Katholieke komaf. Paul en Marie waren buitenbeetjes, omdat ze protestant waren. Marie was voor haar trouwen verpleegster van beroep. Omdat Marie dorpsgenoten vaak te hulp schoot met medische zaken, werd haar gezin wel geaccepteerd. Paul en Marie stichtten een groot gezin met 10 kinderen. Marie was de huisvrouw die voor de kinderen zorgde, wat beslist geen rozengeur en maneschijn was. De kroniek vertelt over vreugdevolle momenten, over de sleur van het leven als huisvrouw, over groot verdriet en alles wat daar tussenin zit. Ook krijgt de lezer een stukje geschiedenis van België mee. Het is een boeiende kroniek, die bij de oudere generaties herkenning zal geven en de jongere generatie een inkijkje geeft in het bestaan van onze voorouders
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van KvdRuit
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
