Een keer totaal wat anders

Dit boek staat op zichzelf. Het is niet echt een boek dat ik zelf snel zou pakken om te lezen. Ik kwam hem toevallig in de bieb tegen, de omslag sprak me aan, en dacht waarom ook niet.Ik had voor dit boek nog nooit van de schrijfster gehoord, maar het was heel wat anders tussen al die fantasy boeken. Echt een aanrader als je een keer wat totaal anders wilt lezen.

McKenna zou samen met een vriendin van haar de Appalachian Trail, een wandeling van 3.500 kilometer in het oosten van de Verenigde Staten, te lopen. Maar wanneer deze vriendin toch besluit om niet mee te gaan, gaat McKenna hem in haar eentje lopen, zonder haar ouders dit te vertellen. De start is moeizaam, zeker alleen, maar ze gaat door. Onderweg ontmoet ze de mysterieuze Sam, die al maandenlang onderweg is. Samen besluiten ze verder te lopen en dit gaat niet zonder gevaar.

Ik moet dit gewoon even kwijt, voordat ik echt begin aan de review. De vriendin van McKenna, Courtney gaat niet mee om een jongen. Dit vind ik eigenlijk niet helemaal kunnen. Ja, zo’n tocht is zwaar, maar je hebt het beloofd aan je vriendin en je hebt het samen met haar voorbereid. Dan kun je je toch niet zomaar terug trekken en zeker niet om een jongen. Vriendschap is meer waard dan een jongen, toch? En daarnaast vind ik een belofte iets waar je je aan moet houden, behalve dan als het echt onmogelijk is.
Sorry, maar dat moest ik gewoon even kwijt.

McKenna zelf is een erg inspirerend personage. Ze weet precies wat ze wil en deinst daar niet voor uit. Ze wil het hoe dan ook bereiken wat ze dan ook maar in haar hoofd heeft, in dit geval dus die wandeltocht. Ze heeft dus een goed doorzettingsvermogen en dat heeft niet iedereen jammer genoeg. Doorzettingsvermogen kan net het verschil maken als je iets wilt bereiken. Ik geloof dat iedereen als hij of zij echt iets wil, het kan bereiken. Dan kan iedereen toch over doorzettingsvermogen beschikken. Daarnaast is McKenna lekker nuchter en houdt ze heel erg van de natuur. Wat wel logisch is, want anders begin je niet zo snel aan zo’n wandeling in de wildernis.

Sam daar in tegen zit heel anders in elkaar. Ik kreeg eigenlijk een beetje medelijden met hem. Zijn verleden is niet bepaald iets leuks. Gelukkig kan hij ook nog heel vrolijk zijn. hij heeft meerdere kanten. Het is leuk om te lezen hoe twee totaal verschillende verhalen door een wandeling bij elkaar komen en dat dit nieuwe kansen biedt voor beiden in het verhaal, nieuwe ervaringen ook, want ik vind dat iedereen recht heeft op een tweede kans om te doen wat hij wil bereiken.

Wat ik nog meer mooi aan dit verhaal vind, is dat het erg realistisch is. Een wandeling als deze is niet niks en dat kun je wel zien als je McKenna’s kant van het verhaal leest. Dit verhaal lees je vanuit McKenna’s en Sam’s perspectief. Dit draagt wel bij aan het verhaal, zeker om Sam’s verhaal te horen, maar dit had ik niet verwacht toen ik de omslag las.

Daarnaast kom je steeds weer nieuwe mensen tegen, wordt tijd vergeten en leer je hoe vervelend mobieltjes eigenlijk zijn, maar ook weer hoe handig ze wel weer kunnen zijn. Allemaal heel erg vanzelfsprekend.

Het boek is niet bepaald het spannendste boek dat ik dit jaar heb gelezen. Het is makkelijk weg te leggen, want je volgt gewoon de wandeling en meer gebeurt er niet echt, pas tegen het einde wordt het spannend. Maar nog niet zo spannend dat ik echt op het puntje van mijn stoel zat. Dit verhaal gaat meer om de band tussen twee mensen, dan om het echt spannend te maken en de band tussen McKenna en Sam vind ik wel weer heel mooi, hoe ze steeds meer naar elkaar toegroeien.

Iets wat ik ook wel waardeer in dit boek is dat ze quotes citeren. Ik zelf ben echt een liefhebber van quotes. Ik vind ze echt wat hebben en ook toevoegen aan het verhaal. Ze citeren vooral quotes van Thoreau. En de spookverhalen zijn ook erg grappig om te lezen.

Het einde van het boek ben ik niet echt over uit of ik het nu mooi vond of zielig. Ik heb geen idee, ik vond Hank trouwens wel geweldig.

Ze zeggen dat je van dit boek zelf ook heel erg veel zin krijgt om te gaan wandelen. Ik had dat alleen in het begin, maar de dag nadat ik hem uit had gelezen, moest ik aan de wandel en dat deed me weer terug denken aan dit boek. Vooral dat je op het pad moet blijven.