Meer van verwacht

Ik kwam dit boek tegen bij de bieb en ik dacht perfect. Een boek dat zich afspeelt in de bieb. Als een bookaholic kon ik die natuurlijk niet laten liggen. Jammer genoeg vond ik hem tegenvallen.

Het boek was voorspelbaar, niet echt origineel, behalve dan dat het zich afspeelt in de bieb, maar dat was korter dan ik had verwacht en ze hebben er niet eens gelezen, dat zou bij mij echt niet gebeuren. Daarnaast is er weinig diepgang en komen de personages oppervlakkig over, vooral de vriendengroep van Autumn, die waren veel met zichzelf bezig en roekeloos.

Ik ergerde me ook aan Jeff’s moeder en haar wonder genezing. Het had ook niet het lieve en schattige zoals Anna and the French kiss, waar ik hoopte dat het op zou lijken. Voor mijn gevoel heeft dit boek veel meer te bieden dan het nu doet. Het concept is echt goed bedacht.

Ik had medelijden met de twee hoofdpersonages, Autumn en Dax. Autumn is zo onzeker, deels komt dat door haar paniekstoornis, maar ze zorgt ook niet echt voor zichzelf. Ze is zo bezig met de mening van anderen. Dax sluit door zijn verleden iedereen buiten. Niemand hoort er zo alleen voor te staan.

Gelukkig eindigt het boek goed, het duurt alleen irritant lang tot je bij dat punt. Wat ik wel goed vond aan dit boek was dat het vertelt hoe belangrijk het is om te praten over problemen, want als je het niet vertelt, dan kan niemand er rekening mee houden, je helpen.