Beschrijving:
‘ De duivel draagt het licht ‘ van Karin Fossum is een boek van 280 pagina’s vol spanning, leugens en detectivewerk. Het oorspronkelijke boek heeft als titel ‘ Djevelen holder lyset ‘ en is van Noorse afkomst. Het is gepubliceerd in 1998 en daarna vertaalt door Annemarie Smit in het Nederlands. De uitgeverij, Manteau, heeft het boek gepubliceerd in Nederland omstreeks 2002. Karin Fossum is geboren op 6 november 1954 in Noorwegen. Karin is alleenstaande moeder van twee kinderen. Ze begon in haar jeugd met het schrijven van gedichten, daarna korte verhalen en vervolgens de romans die ze nu nog steeds schrijft. Haar eerst boek was ‘ Eva’s oog ‘ en verscheen in 1995. Haar boeken zijn vertaald in 14 talen; Scandinavische talen, Duits en Nederlands. Het boek dat ik gelezen heb heeft de ‘Gumshoe Award’ 2007 gewonnen voor ‘ beste Europese boek ‘.
Het begint allemaal met een vrouw die verward binnenkomt in het politiebureau om iemand als gemist op te geven. Ze spreekt moeilijke taal en komt niet goed uit haar woorden, daarom is het moeilijk voor de politie om te begrijpen wat ze bedoeld. Een paar dagen nadat de vrouw, Irma Funder, op het politiebureau is geweest, wordt ze in haar eigen huis beroofd door een jongeman, Andreas. Vervolgens duwt ze hem uit angst van de trap waardoor hij op zijn nek terechtkomt in de kelder van het huis. Een lange tijd ligt hij, onbeweeglijk, in het huis van mevrouw Funder maar zij doet geen moeite hem in leven te houden behalve dan haar tevergeefs telefoontje aan het politiebureau…
Interpretatie:
Om te beginnen zijn er in het boek twee verhaallijnen. Ten eerste heb je het verhaal vanuit Irma’s standpunt, de vrouw die de jongen gevangen houdt. Ten tweede heb je de verhaallijn van de politie en van Andreas & Zip. In Irma’s verhaal heb je een vertellende-ik. Irma Funder vertelt vanuit haar eigen standpunt. Het is een beetje een dagboek van Irma, ze beleeft het verhaal ook op het moment zelf. Irma weet niets van de toekomst. De tweede verhaallijn is een personeel vertelstandpunt, de verteller is vanuit de derde persoon maar hij is niet alwetend!
De geografische ruimte in het verhaal is in Prins Oscarsgate 17, Noorwegen. Het speelt zich af in het huis van Irma Funder, in haar kelder waar Andreas ligt, verlamd. De andere verhaallijn speelt zich af in het politiekantoor en over het algemeen in de straten van Noorwegen. De tijd wanneer het verhaal zich afspeelt is van 1-11 september. Het jaartal staat niet gegeven in de thriller.
Het tempo van het verhaal is een versnelling, de vertelde tijd is langer dan de verteltijd. Als voorbeeld: ik lees één uur en in mijn boek en dan is het al een dag verder in het verhaal. In het boek is er ook sprake van simultaneïteit, hiermee bedoelt men dat er acties tegelijkertijd plaatsvinden. De gebeurtenissen in de kelder van het huis lopen tegelijkertijd met de zoekacties van de politie en de andere gebeurtenissen die in het boek verschijnen. De chronologie in het boek is normaal, de schrijver gebruikt de dagen van de week om te beschrijven waar de personages zich bevinden. Er zijn geen flashbacks of flashforwards in het boek. In het verhaal zijn er verschillende personages aanwezig.
Je hebt de round karakters, deze zijn de volgende: Irma Funder, Andreas. Ze worden duidelijk en in detail besproken. Deze zijn tevens ook dynamisch. De flat karakters in het verhaal zijn Zipp, de moeder van Andreas, commissaris Sejer, agent Skarre en nog andere kleine bijrollen. De flat karakters zijn bij deze statischer dan de round karakters. Het round karakter, Andreas, is in het begin van het verhaal een ongelukkige jongen. Hij wordt door zijn moeder een beetje in de steek gelaten, hij heeft maar één vriend op deze aardbol,… en er zijn nog van die problemen. Daarom stort hij zich in de criminaliteit en gaat hij mensen overvallen om zo een sommetje geld bij elkaar te kunnen rapen. Als hij dan bij Irma over de vloer komt, en van de trap wordt geduwd komt hij tot inzicht hoe verkeerd hij is geweest tegenover de wereld en de mensen die hij iets heeft aangedaan. Dit is een voorbeeld van een catharsis in het verhaal.
Evaluatie:
Tot slot geeft ik mijn mening over het boek. De korte inhoud van het boek op de achterflap sprak mij meteen aan. Daarin vertelde de schrijfster juist genoeg om mensen aan te trekken het boek te lezen. Het boek is spannend van begin tot einde. De twee verhaallijnen hebben hiermee te maken, hierbij hebben de personages van de verschillende verhaallijnen dezelfde problemen. Ze zitten in de knoei met zichzelf en met de buitenwereld zowel de round als sommige flat karakters. Ze leven allemaal in de wereld van leugens en onwaarheden. Dit maakt het boek zo afwisselend. Op een gegeven moment vallen de verhaallijnen samen tot een aannemelijk geheel. Op bepaalde momenten in het verhaal denk je het plot te kennen en wordt er een wending aan het verhaal gegeven waardoor het hele verhaal weer op zijn kop staat. Je moet er wel je gedachten bijhouden, omdat er namelijk heel veel verschillende personages en relaties tussen deze personen zijn. Het is een mooi geschreven verhaal, waarin sommige mensen zichzelf zouden kunnen herkennen in de problemen van de personages. Het is een aanrader als je van spanning en detectivewerk houdt.