Na de Krijtman geen super hoogstandje

Het 2e boek van de auteur van De Krijtman, CJ Tudor. Aangezien ik helemaal weg was van dit boek, moest ik dit boek dus echt in mijn bezit hebben.

Op een nacht verdwijnt Annie, het kleine zusje van Joe. Waar is ze, wat is er toch gebeurd? Niemand weet het, maar na 48 uur staat ze plotseling weer voor de deur. En Annie houdt haar mond.
Na jaren krijgt Joe een mailtje, ik weet wat er met je zusje gebeurd is.
Joe keert dus terug naar het plaatsje waar het allemaal gebeurd is.

Kon dit boeken tippen aan De Krijtman? Nee, naar mijn inziens niet.
Waar het bij De Krijtman bijna aan elk einde van het hoofdstuk spannend is, kabbelt hier het verhaal voort.
Goed genoeg om te blijven lezen, maar echt spannend is het niet.
Er zijn ook veel overeenkomsten met het verhaal van De Krijtman.
Een mannelijk hoofdpersoon die iets uitzoekt wat in het verleden is gebeurd, door een berichtje in het heden.
Iemand die dit probeert te dwarsbomen. Een groepje vrienden, waarin een meisje zit, waar de hoofdpersoon verliefd op is ( en nog steeds een beetje) een enorme pestkop. Maar ook de vraag wat heeft de hoofdpersoon te maken met het voorval, iets of totaal niets?
Het springen van het heden en verleden vind ik wel weer erg leuk, vooral het verhaal van het verleden, dat trekt het verhaal zeker naar mijn mening weer op.
Ook moest ik naar het eind van het verhaal denken aan een boek van de meesterverteller Stephen King.

Kort gezegd, het boek kan niet tippen aan zijn voorganger, maar is wel een boek wat ik met plezier heb gelezen.
In 2020 komt er weer een nieuw boek uit van de schrijver, en ik ben nog steeds zo dol op De Krijtman, dat ik deze zeker weer wil hebben, alleen om te kijken of dit boek wel weer aan het genoemde boek kan tippen.