Ash Princess blies me niet omver

Ash Princess is een boek waar ik al wat gemengde gevoelens bij had toen ik het voor het eerst voorbij zag komen. Dit was in Januari van dit jaar. Mijn gevoel zei dat het wel een oké boek zou zijn, maar wel weer zo'n prinsessenboek. Dit kwam niet alleen door de titel. Echter werd de release van dit boek verschoven van april naar augustus. Door de veelal positieve reacties op dit boek besloot ik het een eerlijke kans te geven.

Korte inhoud
Prinses Theodosia leeft al tien jaar onder het juk van de Kaiser. Deze Kaiser heeft het Astreaanse volk, haar volk, uitgemoord. Ook Theodosia's moeder is toendertijd vermoord. Ze mag haar eigen naam niet houden, haar eigen taal nit spreken en al helemaal niet in contact komen met de Astreanen die de onderdrukking hebben overleefd. Toch wil Theodosia weg, maar hoe? Op een dag komt ze haar oude jeugdvriend tegen en samen proberen ze uit het paleis te ontsnappen. Maar dan is daar ook nog Prinz Soren en Theodosia weet helemaal niet wat ze met deze knappe jongen aan moet. Zal het haar lukken om zichzelf in vrijheid en veiligheid te brengen?

Stroef
Het hele verhaal leest nogal stroef. Dit was zeker in het begin het geval. Er is nauwelijks sprake van world building en de onbekende namen vliegen je om de oren. Deze namen waren overigens niet in de flaptekst genoemd, waardoor het nog verwarrender werd. Dit stroeve gevoel hield ik eigenlijk de hele tijd wel vast, ook al werd het na verloop van tijd iets minder. Ik kon het boek makkelijk wegleggen en moest me er soms echt toe zetten om even een sprintje te trekken.

Dertien in een dozijn
Ash Princess voelde ietwat voorspelbaar aan, waardoor ik een "dertien in een dozijn" gevoel kreeg. Jammer, want het verhaal heeft best veel potentie. Het einde kon je al aan voelen komen, ook al zat er aan het einde toch nog een kleine verrassing verstopt. Ash Princess had misschien een paar jaar eerder geschreven moeten zijn, dan was het waarschijnlijk beter aangeslagen.

Duitse/Oostenrijkse invloeden
Laura Sebastian heeft gebruik gemaakt van Duitse/Oostenrijkse invloeden. Zo is er de Kaiser, Kaiserin, Prinz, Prinzessin en is er op een gegeven moment een Maskentanz. Dit heb ik nog nooit eerder voorbij zien komen in een young adult boek, wat ik dan weer sterk vind.

Personages
Over de personages valt weinig zinnigs te zeggen. Niemand steekt er met kop en schouders bovenuit. Wel vond ik de Kaiser echt een naar mannetje. De rest vond ik een beetje zo zo. Niet heel bevordelijk voor de klik met het boek.

Vermakelijk, maar niet speciaal
Ash Princess was absoluut vermakelijk, maar het is gewoon niet speciaal. Ik had verwacht dat het me van mijn stoel zou blazen, maar dat deed het gewoon weg niet. Voor het eerst ben ik er zelfs niet zeker van of ik de vervolgdelen wel zou willen lezen en dat zegt bij mij vrij veel.

Conclusie
Ash Princess is en vermakelijk boek, wat, vooral in het begin, erg stroef leest. Dat stroeve gevoel hield mij de hele tijd in zijn greep, ook al verbeterde dit wel licht. De Personages zijn niet extreem bijzonder en datzelfde geldt voor het verhaal. Het boek bezorgde me een "dertien in een dozijn" gevoel en dit zorgt er voor dat ik niet zeker weet of ik de vervolgdelen wel wil lezen. Ash Princess blies mij niet van mijn stoel helaas.