Een wereld zonder hekken

Subhi is te oud voor zijn leeftijd, maar te jong om te weten dat hij dat is. Hij is opgegroeid achter de hekken waar hij nu nog steeds verblijft. Niet zoals zijn oudere zus, die geboren is in vrijheid. Voor Subhi is de wereld altijd hetzelfde geweest. Het is nooit vreemd geweest dat je maar één fles water per dag krijgt, dat je in de rij moet staan voor de toiletten, dat je geen naam hebt, maar een nummer. Voor Subhi is dit hoe het altijd is geweest en hoe het altijd zal moeten zijn. Niet iedereen in het kamp denkt er zo over, wat voor spanningen zorgt.

Wanneer Subhi Jimmie ontmoet en meer leert over het leven buiten het hek, begint hij te begrijpen wat zijn kampgenoten bedoelen.

Ondanks dat het boek prachtig is geschreven, zijn er wel wat dingen die rammelen. Vooral het verhaal van Jimmie is niet geheel duidelijk. Waarom gaan er zo weinig kinderen naar school? Waarom is er zoveel werkloosheid dat ze steeds moeten verhuizen? Daarnaast is het de vraag of het verhaal met Jimmie iets toevoegt aan het geheel. Zouden de gebeurtenissen anders zijn verlopen als zij niet langs was geweest?

Al met al is “De wereld achter het hek” een belangrijk verhaal. De omstandigheden in de meeste vluchtelingenkampen zijn verreweg van ideaal. Duizenden mensen zitten opeengepakt en de ziektes spreiden gemakkelijk. Er zitten mannen die alles verloren hebben, vrouwen die niets meer hebben om voor te leven en kinderen zonder jeugd. Dit verhaal is belangrijk om jou en mij, de mensen buiten het hek, eraan te herinneren dat deze mensen bestaan. Dat het mensen zijn, mensen zoals jij en ik en dat we elkaar moeten helpen.